"18 zomers" is een ontroerende brief geschreven door een oma. Het zet je aan het denken over hoe tijd door je vingers glipt
Aan lange dagen lijkt geen einde te komen, maar toch vliegen de jaren eigenlijk voorbij. Het is een waarheid als een koe dat de tijd voor niemand stopt. Als je nog een kind bent dan lijkt je jeugd in een flits voorbij te schieten. Ouders weten dit, ze beseffen dit steeds weer met elke dag die voorbijgaat als ze met hun kinderen bezig zijn. Hoe vaak hebben moeders en vaders zich wel niet afgevraagd hoe snel de tijd vliegt? Dat van het ene moment op het andere zonder dat je het in de gaten hebt, je kinderen ineens volwassen zijn geworden?
Deze diepzinnige reflectie vormde de basis van "18 zomers" een ontroerende brief die door oma Isabel is geschreven. De brief werd gedeeld dankzij het blog Mas allà del Rosa o Azul. Wat ze schrijft raakt je echt:
"18 zomers, je kunt ze tellen op je vingers en tenen. Als je geluk hebt, want de kinderen verlaten straks heel snel hun nest.
Dus in plaats van uit te kijken naar de minuut wanneer op je handdoekje op het strand kan gaan zitten en je boek open kan slaan, wacht je met spanning op het moment totdat je niet meer op de handdoek hoeft te zitten of te lezen omdat de telefoon gaat of een berichtje binnenkomt.
Het is je dochter die je vertelt hoe haar zomer gaat, wat ze aan het doen is en wanneer zij naar je toekomen. Of om je te laten weten dat de kleinkinderen komen.
Je ligt te lezen op je handdoek, wachtend op het moment dat de telefoon gaat en het lijkt alsof de tijd stilstaat. Het lijkt een eeuwigheid te duren totdat er een berichtje komt of de telefoon overgaat en dan denk je terug aan de 18 zomers waarin je hebt liggen wachten op die ene minuut dat je kon gaan liggen op je handdoek of een beetje kon lezen.
18 zomers kunnen misschien nu wel een eeuwigheid lijken, maar ik garandeer je dat ze in een ogenblik zijn omgevlogen. Onthoud de dagen waarop je met hen op het strand bent of op vakantie.
Wanneer je ze opnieuw "mamma" noemen, wanneer ze je zeggen dat je in het water moet komen spelen en je denkt "Ik wil graag een minuutje even op mijn handdoek liggen op het strand." 18 zomers.
Geniet, want deze momenten zijn uniek. Want op een later moment vraag je je toch af hoe het toch kan dat die momenten zo snel voorbijvliegen. Liefs, een oma."
De tijd ontziet niemand, en gaat altijd maar in een richting, de toekomst en nooit terug. Moeders en vaders in heel de wereld weten het maar al te goed dat kinderen heel snel groot worden. We hebben dit nauwelijks door en al snel verlaten ze het nest en willen ze hun eigen leven opbouwen. Maar zo gaat het leven.
Ouders die heel veel liefde hebben voor hun kinderen kunnen niets anders dan herinneringen maken en momenten die je nooit vergeet. Die zorgeloze dagen blijven je altijd bij. Zelfs de tijd kan ze niet uitwissen.
