De kinderen uit dit dorp steken een rivier over in enorme plastic zakken, alleen maar om naar school te kunnen gaan
Ergens op de wereld moeten kleine kinderen elke dag knokken voor rechten die hun leeftijdsgenootjes ver bij hen vandaan als vanzelfsprekend ervaren en vaak niet eens weten te waarderen. De "privileges" waar we op doelen zijn niets meer dan het recht op gezond zijn, kunnen spelen en zeker niet minder belangrijk: recht op onderwijs. Wat dit laatste betreft moeten leerlingen in een dorpje in Vietnam worden vervoerd in enorme plastic zakken om door stevige stromingen heen te komen zodat ze bij school kunnen komen.
In het gebied waar het dorp Huoi Ha ligt wordt er gebruik gemaakt van dit unieke "schoolvervoer." Het ligt op vele kilometers verwijderd van het bewoonde gebied waar de onderwijslocaties zich bevinden. Gedurende de droogteperiode maken de kinderen gebruik van bamboebruggen om van a naar b te komen, maar in het regenseizoen wordt de boel er veel ingewikkelder op.
Op de route bevinden zich snelstromende watergangen. Met name de Nam Chin-rivier is zeer lastig te bevaren met eenvoudige vlotten omdat de sterke stroom meestal de geimproviseerde vaartuigen stukslaat. Ouders van leerlingen hebben zodoende een efficiënte strategie bedacht, zij het dan wel een ongebruikelijke.
Kinderen worden in grote plastic zakken gedaan en letterlijk over het water gesleept van de ene oever naar de andere. Hoewel het systeem beter is dan vlotten is het zeker niet vrij van risico's omdat de kracht van het water zowel een volwassene als een kind in een plastic zak kan meesleuren.
Eenmaal veilig aan de kant zit de reis er nog niet op, integendeel: kinderen moeten nog eens vijf uur lopen om op de plek van bestemming aan te komen. Doorgaans blijven de kinderen de rest van de week in het bewoonde gebied waar de school staat om vervolgens alleen voor het weekend weer naar huis te gaan.
De autoriteiten in het district hebben de bevolking gewaarschuwd voor de risico's die kleven aan deze aanpak, al zijn de vlotten zeker niet het betere alternatief. Teneinde situatie minder grimmig te doen lijken melden zij dat het slechts om enkele gevallen gaat waarin het waterpeil te hoog is om de bruggen te gebruiken. Specifieke gevallen of niet, een ding is zeker: zoiets zie je niet snel en is het wel heel oneerlijk dat kinderen zulke gevaren moeten trotseren om naar school te kunnen gaan.
Dit verhaal is een belangrijke les die veel jonge kinderen in het westen mee moeten krijgen. Zij hebben het geluk om bij school te komen, niet ver van huis. De moraal van het verhaal is niet alleen om dankbaar te zijn voor wat je krijgt, maar ook dat je inziet hoe belangrijk het is om te blijven leren en dat er tegelijkertijd in de wereld mensen zijn die hun leven moeten wagen om te mogen hopen op een betere toekomst.
