Om liefde mag nooit worden gesmeekt: als de ander je niet waardeert, kun je beter weg gaan
Iets wat we allemaal in gedachten zouden moeten houden is dat we niet mogen smeken om liefde, vriendschap of aandacht, omdat we te maken hebben met spontane gevoelens waarbij iedereen geïnteresseerd zou moeten zijn in het cultiveren in iemands leven, ongeacht het belang dat het met zich meebrengt. Dit betekent dat als iemand echt van ons houdt, hij de tijd en de manier vindt om een deel van zijn leven in ons te investeren, in een natuurlijke en spontane uitwisseling: dat is liefde. We moeten op onze hoede zijn en uit de buurt blijven van diegenen die alleen aan zichzelf denken en ons met onverschilligheid behandelen - het betekent dat ze ons niet verdienen.
via huffpost.com
We verdienen geen mensen die zichzelf verliezen in geklets en er alleen van willen profiteren, uit eigenbelang, maar iemand die aan onze zijde staat en die ons waardeert zonder er iets voor terug te verwachten. Liefde heeft niets te maken met persoonlijke interesse, maar moet een natuurlijke wederzijdse uitwisseling zijn die levend gehouden wordt zonder enige vorm van opoffering.
Er bestaat geen "gebrek aan tijd", eerder is er het "gebrek aan interesse", want wanneer iemand van plan is aan je zijde te blijven, zal hij alles doen om ruimte en tijd te creëren, in zijn leven, om aan je te wijden. Om niet om meer liefde te smeken, moet je eerst respect voor jezelf hebben - alleen zo kun je het van buitenaf ontvangen. De persoon die jou verdient, is degene die “jou kiest" en je waardeert zoals je bent.
Wat vaak ten grondslag ligt aan sommige emotionele mislukkingen zijn te hoge verwachtingen en hoop, en die ons helpen het gedrag van anderen te zien als een "gebrek aan interesse". We gaan een mentale kooi in, zodat wat anderen ons vertellen voor ons als een misleiding lijkt en daarom voelen we een sterke emotionele pijn. Emotionele pijn is als fysieke pijn: we moeten het leren herkennen en het belangrijk vinden, net zoals we hoofdpijn herkennen - we moeten het niet negeren.
We moeten daarom leren van onze emotionele pijn, van ervaring, om aan onszelf te kunnen werken, zonder te wachten tot de tijd de dingen zal helen. De tijd zal niets genezen, wonden kunnen niet als door magie genezen worden…
Als je een moment van sterke emotionele onrechtvaardigheid ervaart, onthoud dan: bel niet, schrijf geen berichten - onderwerp je niet aan de onverschilligheid die je hebt ontvangen en aan ongerechtvaardigde stiltes. Zoek niet naar mensen die je niet lijken te missen. Wacht niet op degenen die jou niet weten te waarderen. Stop met smeken om hun aandacht en hun liefde.
Als iemand je negeert of niet waardeert, betekent dat niet dat iemand anders niet van je kan houden om wie je bent. Neem een gemoedstoestand aan waarin je "liefde kiest", kies voor een dialoog met jezelf en met anderen door middel van dit waardevolle bezit dat je jezelf te vaak hebt onthouden. Kiezen voor liefhebben betekent beslissen om jezelf te confronteren met je eigen ervaringen en je eigen idee van liefde, de wens voelen om die innerlijke angsten te bestrijden waarvan we denken dat we niet kunnen veranderen. Kiezen voor de liefde is een zoektocht naar jezelf, het verzorgt je innerlijke wonden en probeert om jezelf beter te begrijpen.
Om lief te hebben moeten we leren om onszelf niet in te houden, maar juist te laten gaan: we moeten opbouwen, niet afbreken. Om te construeren is het noodzakelijk om erachter te komen wat we willen bouwen en waarom we het bouwen en om dit te doen, is het noodzakelijk om iemands gevoelens te herkennen, toe te laten, te interpreteren en te accepteren.
Om in contact te komen met onze diepste emoties moeten we van één ding af: angst. Angst is een misleidende emotie die de neiging heeft zich te "verbergen" en je niet echt het gewicht van je gevoelens en gedachten laat voelen. Totdat we het onder ogen zien, zal het een onverslaanbaar monster lijken, een onoverwinnelijke rots, maar als we in plaats daarvan leren ermee bekend te raken, zullen we begrijpen dat liefde en wijzelf veel sterker zijn dan dit verraderlijke gevoel.
