Op 83-jarige leeftijd besloot deze opa om het examen aan de middelbare school af te leggen om de sprookjes aan zijn kleinkinderen voor te lezen

Janine image
door Janine

22 Juni 2019

Op 83-jarige leeftijd besloot deze opa om het examen aan de middelbare school af te leggen om de sprookjes aan zijn kleinkinderen voor te lezen
Advertisement

We weten allemaal dat we in ons leven nooit stoppen met leren, en het is niet alleen een metaforische manier van zeggen die verwijst naar levenservaringen. Er zijn mensen die doorgaan tot op hoge leeftijd om nieuwe concepten, nieuwe informatie te leren en nieuwe titels te verwerven. Net als opa Domenico, een 83-jarige man uit Bari die besloot terug te keren naar school om het felbegeerde middelbare schooldiploma te halen. De reden waarom hij het deed? De liefste die je je maar kunt voorstellen.

via baritalianews.it

Op 83-jarige leeftijd besloot deze opa om het examen aan de middelbare school af te leggen om de sprookjes aan zijn kleinkinderen voor te lezen - 1

Toen opa Domenico kind was, was school iets heel anders: er was armoede, ze zaten met z'n vieren aan de schoolbank en zo snel mogelijk moest er gewerkt worden. Maar met de komst van de kleinkinderen is alles veranderd! ’s Avonds las opa vaak zijn kleinkinderen sprookjes en vertelde verhalen, en bij die gelegenheid begon er een idee te ontstaan: waarom zou ik niet gaan studeren en mijn middelbare schooldiploma halen?

Zo studeerde Domenico een jaar lang wiskunde, wetenschap, Italiaans, Frans, technologie... kortom alle vakken die nodig waren om het examen af te leggen. Het was een zeer heterogene klas, bestaande uit immigranten die een diploma wilden, ouders van middelbare leeftijd, jonge arbeiders die een betere positie wilden nastreven. Kortom, allemaal mensen met een bepaalde geschiedenis en soms pijnlijk, enthousiast om een nieuw pad te bewandelen door studie en cultuur.

En zo, in plaats van de avond door te brengen met kaarten of tv te kijken, bereidde Domenico zichzelf voor tot hij examen moest doen: zijn vooruitgang, wat hem ook door de professoren werd verzekerd, was duidelijk. Zo vanzelfsprekend dat zelfs zijn kleinkinderen het opmerkten, en zagen hoe gemakkelijk zijn grootvader met hen sprak over onderwerpen die hem ooit vreemd waren!

Een mooie demonstratie van het feit dat je in het leven nooit iets als vanzelfsprekend mag aannemen: op je 83e kun je gemakkelijk besluiten om terug te gaan naar school, voor persoonlijke interesse, om een nooit gerealiseerde droom in vervulling te laten gaan of zelfs om de sprookjes goed voor te lezen aan je kleinkinderen.

Advertisement