Kinderen moeten worden geholpen om dingen alleen te doen, zoals Maria Montessori ons leert
Hoe vaak zijn we niet getuige geweest van scènes waarin de ouders - of wie dan ook - zich haastten om de kinderen te helpen bij het uitvoeren van taken die ze, met wat meer beschikbare tijd, zelf hadden kunnen volbrengen? Misschien is het ons ook overkomen, ervan overtuigd dat, om tijd te besparen of misschien kinderen te beschermen tegen mogelijke problemen, de eenvoudigste oplossing op die momenten was om dingen in hun plaats te doen. Zulke gelegenheden kunnen zeer talrijk zijn tijdens de ontwikkeling van een kind. Houd er echter rekening mee dat wat de ouders geloven dat goed is, niet altijd goed is voor het kind. Hierin komen opnieuw de lessen van Maria Montessori van pas: laten we eens kijken hoe.
De beroemde opvoedster en pedagoge heeft zich in haar werk Een weg naar opvoeding tot vrijheid gefocust op wat er echt gebeurt wanneer een kind iets probeert te doen en wordt geholpen, of volledig wordt vervangen door de volwassene.
Zichzelf uiten door een specifieke actie te volbrengen, is voor de kleintjes een reden van trots en vertrouwen. Al te vaak proberen we hen te beschermen tegen mogelijke inspanningen, maar in werkelijkheid vergeten we op die momenten dat kinderen hard willen werken: voor hen is elk klein gebaar een uitdaging op de weg naar groter worden. Zelfs als hij het duizend keer probeert, is het beter om het hem te laten doen. Als, en wanneer, hij hulp nodig heeft, zal hij erom vragen.
Voordat we iets verbieden, of het voor hen doen, laten we altijd onthouden om even stil te staan en te beoordelen hoe belangrijk het is voor de kleintjes om het zelf te doen. Als de situatie het toelaat, is het beter om te bekijken wat het kind aan het doen is en om alleen in het geval van echt gevaar in te grijpen. Het is niet goed om een vooraf bepaald, veilig en getest model van het leven te maken, alleen voor de ouder of opvoeder, omdat het niet voldoet aan de werkelijke behoeften van het kind.
Natuurlijk mag zoiets dergelijks niet leiden tot de conclusie dat alles moet worden toegestaan voor kinderen, in de naam van hun zelfbewustzijn. Het is echter noodzakelijk om te begrijpen, situatie per situatie, in hoeverre de volwassene moet ingrijpen bij het oriënteren van het kind om bepaalde keuzes te maken.
Het steeds opnieuw proberen is absoluut normaal. Het is precies hoe een kind fouten zal maken, zal begrijpen hoe hij van zijn fouten kan leren om in de toekomst te slagen. Te vroeg handelen in plaats van de kleintjes kan ervoor zorgen dat ze zich ongeschikt voelen en minder zelfvertrouwen krijgen: laten we de tijd nemen, waar mogelijk, en hen helpen om het alleen te doen.
