Een vrouw met leukemie is zwanger van een tweeling: een paar dagen voor de bevalling vindt ze eindelijk een donor
Een kind verwachten is een ervaring die je in woorden alleen maar kunt proberen te beschrijven. Het voelen van een nieuw wezen dat in je groeit, met "hem" of "haar" praten alsof het al op de wereld is, elke dag hopen dat alles goed is en eindelijk, voor de eerste keer de baby horen huilen, het mooiste geluid dat er is. Maar soms stelt het leven ons op de proef, waardoor de zwangerschap in een race tegen de klok verandert, wat Susie Rebaca overkwam, de moeder die iedereen heeft ontroerd.
https://people.com/human-inter...
In december 2018 beviel de vrouw, die al een zoon heeft, van een tweeling genaamd Ryan en Rainey, na moeizaam te hebben gevochten tegen een zeldzame vorm van leukemie, zelfs tijdens de zwangerschap. De dag dat Susie erachter kwam dat ze zwanger was, was zowel de mooiste als de ergste dag van haar leven. Ze stond tegenover een dilemma, haar zwangerschap beëindigen of het tot een einde brengen en haar eigen leven riskeren. Niemand zou voor zo'n keuze moeten staan, maar het overkwam Susie, die besloot de zwangerschap te voltooien.
De enige mogelijkheid zou een beenmergtransplantatie zijn geweest, maar volledige compatibiliteit was nodig gezien de specifieke vorm van kanker waar Susie aan leed. Zo werd een massale solidariteitscampagne gelanceerd op sociale netwerken en op tv, waar meer dan 60 duizend mensen aan hebben meegedaan die bereid waren om zich te testen. In de tussentijd heeft de vrouw er alles aan gedaan om te voorkomen dat de ziekte het zou winnen, toen ze slechts een paar weken voor de geplande datum voor de geboorte, eindelijk weer hoop kreeg, omdat er een donor was gevonden.
Op 12 januari 2019 kreeg Susie de ingreep die niet alleen haar leven zou redden, maar haar ook het geschenk gaf om haar kinderen op te zien groeien. Nadat ze haar kracht had herwonnen, was de nieuwe moeder in verschillende tv-shows te gast om iedereen te bedanken die haar had gesteund en haar hielp tijdens die lange maanden waarin ze tussen hoop en vrees leefde.
In een post op Facebook schreef ze: "Met ogen vol tranen en een hart vol hoop, wil ik de Heer danken, en alle mensen die voor mij en mijn gezin hebben gebeden". Susie's strijd is nog niet ten einde, iedereen hoopt dat ze in staat zal zijn om het te winnen, om haar gelukkig te zien samen met al haar dierbaren en dit hele verhaal alleen maar een slechte herinnering zal zijn.
