Als je te vaak vergeeft, zullen anderen je zonder respect gaan behandelen
Vergeving is als een balsem voor de ziel die niet alleen de last verlicht van degenen die een slechte daad hebben gepleegd en berouw hebben, maar verzacht ook de pijn van degenen die eronder hebben geleden. Woede en wrok zorgen alleen maar voor meer kwaad en verstikken het geluk. Vergeving moet worden geschonken als een kostbaar geschenk dat niet moet worden verspild. Vergeven is een nobele daad die niet als vanzelfsprekend mag worden beschouwd, anders kan de ontvanger het respect van degenen die het verlenen verliezen.
Wanneer je iemand vergeeft, sluit je vrede met je verleden, duik je in het heden en ga je de toekomst met vertrouwen tegemoet. Vergeven is echter anders dan vergeten, want zelfs als je besluit om “met een schone lei te beginnen”, moet je toch van de ervaring leren. Het accepteren van een verontschuldiging betekent een tweede kans geven, de mogelijkheid om gedrag te veranderen en ook je eigen houding veranderen wanneer en als de situatie zich weer voordoet. Degene die het vertrouwen heeft teruggekregen van de persoon aan wie hij schade heeft toegebracht, mag dit niet met straffeloosheid verwarren.
Het omslaan van de pagina betekent in plaats daarvan meer verantwoordelijkheid, omdat normaal gesproken de gedeelde ervaring, ten goede of ten kwade, zowel heeft gediend om te groeien als om te verbeteren. Vergiffenis misbruiken is onvergeeflijk, omdat het is alsof je met karma speelt en chaos terugbrengt waar de orde werd hersteld.
Er wordt vaak gezegd dat men pas iets waardeert als men het verliest, maar misschien kan een drastische breuk, op het werk, vriendschap of liefde de enige manier zijn om echt te begrijpen en spijt tot uitdrukking te brengen.
Als iemand die ooit is vergeven, fouten blijft maken, dan is het zijn plicht om dit geschenk terug te nemen, het verdedigen van zelfrespect en welzijn. Niet iedereen slaagt erin of wil echt veranderen, daarom moeten we leren onderscheid te maken tussen hen die het waard zijn en degenen die dat nooit zullen zijn. Een zeer waardevolle les die iedereen, minstens één keer in zijn leven, moet leren en koesteren.
