Het leven is te kort om te leven volgens de plannen van anderen
Het leven is kostbaar, kort en vooral uniek. Door een heel bestaan te besteden in angst om dromen, projecten en aspiraties te realiseren, worden de aangeboren middelen gedoofd omdat je je potentieel niet bereikt, je eigen lot niet wordt vervuld. De kettingen en de limieten die ons verhinderen om ten volle te genieten van de toegekende tijd, zijn soms zelfopgelegd, andere keren zijn ze het resultaat van verplichtingen, tradities en paden die al door anderen zijn bewandeld.
Door het leven van anderen te leven verlies je jezelf, verspil je je tijd, een onbetaalbaar en onherhaalbaar geschenk, dat lang lijkt maar sneller voorbij gaat dan je denkt. Wanneer de blokkade puur psychologisch is, als we bang zijn uit onze comfortzone te komen, moeten we verantwoordelijkheid nemen voor wat we niet doen, onszelf bevrijden van fobieën en remmen die alleen in onze geest aanwezig zijn.
In verschillende omstandigheden kunnen gebeurtenissen in een richting die niet als eigen wordt ervaren, vertragen of forceren, ook de liefste of meest nabije mensen zijn, zoals familieleden of partners. In al deze gevallen is het noodzakelijk om jezelf eraan te herinneren dat niemand de baas is over anderen en om deze reden kan hij niet beslissen of keuzes maken in jouw plaats.
Genegenheid, respect en liefde worden vaak mentale valstrikken die verzand raken in een buitenaardse toestand, waardoor compromissen worden aanvaard of dat wat we echt willen wordt opgeven. Het gezin, vrienden of het koppel moeten kernen en aanwezigheden zijn die stimulansen, groeikracht en motivatie geven om doelen te bereiken, zeker geen obstakel of excuus om ze uit te stellen of zelfs voor eeuwig afstand van te doen.
Op een dag kun je je plotseling realiseren dat je meer verleden hebt dan toekomst, dat je een heel leven in andermans schoenen hebt doorgebracht, en dit mag nooit gebeuren. Op het pad kan men ook falen en niet realiseren wat men wenst, hoewel men het met al zijn kracht wil, maar dit maakt deel uit van het leven.
Anders is het wanneer je je realiseert dat je een heel album van verkeerde herinneringen in je hoofd hebt, terwijl je merkt dat je tevergeefs bidt om terug te gaan en alles anders te doen. Degenen die geobsedeerd zijn met controle moeten op afstand worden gehouden en ook proberen het pad te bewandelen dat niet van hen is. Onderweg kun je iemand ontmoeten die dezelfde reis deelt, maar de enige echte plicht die je hebt is naar jezelf toe.
