"Neem onbenulligheden niet te serieus": de laatste woorden van deze vrouw zijn een liefdesbrief aan het leven

Janine image
door Janine

30 April 2019

"Neem onbenulligheden niet te serieus": de laatste woorden van deze vrouw zijn een liefdesbrief aan het leven
Advertisement

"Iedereen sterft, maar niet iedereen leeft echt", aldus een beroemde zin uit de film Braveheart. Niemand weet hoeveel tijd hem in het leven wordt gegeven en te vaak wordt het niet volledig uitgebuit, of wordt het verspild aan banale zaken. Dit is de betekenis van de woorden van Bailey Jean Matheson, een 35-jarige vrouw uit Canada dat op 5 april 2019 stierf aan kanker, maar niet voordat ze een ontroerende ode aan het leven schreef.

via People

Bailey Jean Matheson/Facebook

Bailey Jean Matheson/Facebook

In 2017 werd de vrouw gediagnosticeerd met een zeldzame vorm van spierweefselkanker in een stadium waarin artsen een levensverwachting van ongeveer een jaar hadden verwacht. Bailey zou een aantal cycli van chemotherapie moeten ondergaan, maar besloot geen behandeling te doen, maar ervoor te kiezen om haar resterende tijd met geliefden door te brengen en tot het laatste moment te genieten.

Advertisement
Facebook

Facebook

Zich bewust van haar lot, had ze, toen de ziekte nog niet de overhand had gekregen, een laatste boodschap geschreven, die ze toevertrouwde aan de pagina's van de Chronicle Herald. Hier zijn enkele fragmenten uit haar prachtige brief:

"Vijfendertig jaren zijn misschien niet veel, maar ze waren verdomd mooi."

Aan haar ouders schrijft ze:

"Ik herinner me dat mijn moeder zei dat het verliezen van een kind voor een ouder het moeilijkste is. Mijn ouders gaven me het grootste geschenk en ondersteunden mijn beslissing om de tijd te leven die ik nog had zonder chemotherapie".

Bailey had ook een vriend en ze wendt zich tot hem wanneer ze zegt:

"Brent, je had geen idee wat er zou gebeuren, maar ik had nooit een betere man kunnen wensen aan mijn zijde bij alle avonturen, afspraken, gelach en crises"

De laatste zinnen zijn een ode aan de liefde voor haar dierbaren:

"Ik weet hoe moeilijk het was om de natuur zijn gang te zien gaan zonder kuren. En daarvoor hou ik van julie".

De boodschap eindigt met een oprechte oproep aan al diegenen die, in tegenstelling tot haar, nog enige tijd hebben om het te gebruiken:

"Neem onbenulligheden niet te serieus en leef".

Elk bestaan heeft een betekenis, hoe kort het ook is, het gaat om de intensiteit waarmee je liefhad, de dankbaarheid voor wat je hebt gedeeld en de schoonheid die achterbleef als een spoor van je eigen passage. Een ontroerend verhaal dat de wereld al heeft opgenomen als een buitengewone ode voor de momenten die ons kostbare leven vormen.

Advertisement