Slechts 2% van de bevolking heeft groene ogen, maar dit is niet de enige zeldzaamheid die hen onderscheidt
Wetenschappelijk is bij 98% van de mensen de enige echte oogkleur bruin. Het is in feite de melanine die de iris zijn kleur geeft en zijn nuances definieert. In het geval van zwarte ogen vindt dit pigment zijn maximale concentratie, in de bruine vertoont het een matige aanwezigheid, terwijl het in de blauwe vrijwel afwezig is. Na deze theorie lijkt het duidelijk waarom groene ogen zo speciaal zijn, omdat ze aanwezig zijn bij 2% van de mensen in de wereld.
via owlcation.com
Deze zeldzaamheid is echter niet de enige reden die hen speciaal maakt in vergelijking met anderen. Een andere reden is dat hun kleur de enige op aarde is die niet "alleen" afhangt van de hoeveelheid melanine in de iris. De perceptie van de groene nuance wordt gegeven door de combinatie van het bruin van het hoofdpigment plus een andere gele tint, lipochroom genoemd.
Als we het hebben van groene ogen "extreem" willen maken is het een beetje als het hebben van een "extra gen", alsof het een mutatie is van de "X-Men". Terugkerend naar de realiteit, is het een feit dat de bovengenoemde mix van pigmenten ook het vermogen heeft om licht op een volledig unieke manier te reflecteren, waardoor op zijn beurt andere variaties van persoon tot persoon worden gecreëerd.
Ondanks dat ze zo ongewoon zijn, kunnen groene ogen zich manifesteren in elk ras in de wereld, van de Kaukasische tot de Indo-Amerikanen. In sommige delen van de planeet, zoals Schotland of Ierland, is dit somatische detail wijdverspreid in meer dan 85% van de inwoners. Zelfs in China, in een dorp genaamd Liqian, hebben ongeveer tweederde van de inwoners zowel blond haar als groene ogen, uiteraard amandelvormig. Dit lijkt te wijten aan hun afstamming van de Romeinse generaal Marco Licinio Crasso.
Voorlopig zijn er geen echte statistische gegevens om de groene kleur van de ogen te associëren met bepaalde persoonlijkheidskenmerken, maar er zijn enkele experimentele observaties. In detail lijkt het erop dat mensen in het bezit van deze nuance duidelijk creatief zijn, een mysterieus en ongrijpbaar karakter hebben en ook relatief jaloers zijn. Het is geen toeval dat Shakespeare in Otello schreef: "O, pas op voor jaloezie, mijn heer. Het is een monster met groene ogen dat spot met het voedsel dat hij eet ". Tenslotte, zijn groene ogen ook de laatste die worden onthuld omdat ze zich manifesteren bij kinderen tussen zes maanden en drie jaar oud.
