Als iemand in het dagelijks leven vol boosheid is, is het niet genoeg om te bidden om zijn geweten te reinigen
Er zijn verschillende spreekwoorden, uitspraken en gezegden die het concept van dualiteit en ambiguïteit typeren dat kenmerkend is voor veel mensen. Als we bijvoorbeeld zeggen ”schijn bedriegt“ of “je anders voordoen dan je bent“, beschrijft dit op verschillende manieren een gedrag dat slechts oppervlakkig overeenkomt met moraliteit en sociale regels. In werkelijkheid zijn dezelfde individuen die drager zijn van waarheid en consistentie de eersten die de slechtste kant in de privésfeer laten zien, als een soort dubbele identiteit.
via inc.com
Dit geldt voor religie, voor de normen van gemeenschappelijk leven, op het werk, binnen een relatie en het gezinsleven. Met andere woorden, er zijn mensen die altijd wijzen op wat verkeerd is, kritiek hebben op het werk of de gedachte van anderen, wanneer ze in het geheim dezelfde fouten maken of dezelfde meningen delen. Het zal iedereen zijn gebeurd om te discussieren met degenen die de regering veroordelen vanwege de corruptie, de burgers voor het niet naleven van de wetten, wanneer hij zelf nooit een kans mist om te frauderen, geen belastingen te betalen of in strijd te zijn met de meest elementaire burgerlijke gewoonten.
Naast pure hypocrisie is het een komedie die elke dag wordt opgevoerd voor het publiek, terwijl de weinigen die de pech hebben om er het dagelijkse leven mee te delen, het donkerste deel krijgen. De wereld zit vol valse moralisten, voorstanders van ethiek die een schoon gezicht en een vuile ziel hebben. De wereld van sociale netwerken is er vervolgens in geslaagd om dit aspect van de innerlijkheid van veel mensen nog meer te versterken. Wat wordt gepubliceerd, tussen berichten en afbeeldingen, is alleen wat we willen laten zien, het is niet de waarheid.
Zo gebeurt het dat er twee parallelle realiteiten worden gecreëerd die naast elkaar bestaan in dezelfde dimensie. Dat van actieve, heldere, gelukkige, respectvolle en normale mensen, die dagelijks de eenvoudige banaliteit van hun bestaan verbergen en maskeren met een andere die interessanter is en gedeeld wordt door anderen.
Wat ons ontgaat, is dat dezelfde mensen die aan de andere kant van het scherm ergens mee instemmen, precies als de anderen zijn, gelijke zondaars vermomd als heiligen. Wonen op twee verdiepingen is niet alleen vermoeiend, maar ook ongezond, het veroorzaakt innerlijke conflicten en verwijdert ons in toenemende mate van de oorspronkelijke versie van onszelf.
Zo groeit een volk van verraders en leugenaars, maar het tegengif is gewoon jezelf accepteren zoals je bent. We moeten elke dag werken om een stap vooruit te komen naar de persoon die we willen worden, waarvan we tot nu toe alleen hebben gedaan alsof.
