Een jongen met het syndroom van Down riskeerde zijn leven om twee onbekenden te redden en onverschilligheid te weigeren
Moed heeft geen geslacht, ras, religie, politieke richting, en laat zich ook niet tegenhouden door een handicap. Anderen helpen is een natuurlijk instinct, maar niet iedereen heeft het. Het is niet zeldzaam dat in noodsituaties, wanneer iemand hulp nodig heeft, de meest voorkomende reactie is om niets te doen, de andere kant op te kijken en zich met zichzelf bezig te houden.
Gelukkig zijn er mensen die een verschil willen maken, een van hen is Valerio Catoia, een “speciale” held.
De jongen met het syndroom van Down werd in maart 2018 de nominatie van vaandeldrager van de Italiaanse Republiek voor zijn bewonderenswaardige altruïsme toegekend. De gebeurtenis in kwestie dateert van juli 2017 toen de jongen op het strand van Sabaudia aan de kust van Lazio was, samen met zijn vader die van een gewone dag zon en zee genoot. Plotseling werden ze aangetrokken door het geschreeuw van twee zusjes van 10 en 14 jaar die om hulp riepen omdat de stroom hen meevoerde.
Zonder een ogenblik te aarzelen gooide Valerio zich in het water om het kleinste zusje te bereiken, terwijl zijn vader de ander in veiligheid bracht. Valerio is een uitstekende zwemmer, zodat hij na veel training aan de speciale zwemolympiade kon deelnemen. Door de manoeuvres die hij geleerd had op de reddingscursus in praktijk te brengen, slaagde Valerio erin het meisje terug naar de kust te brengen.
Ondertussen had zijn vader haar oudere zus gered. De strandwachten arriveerden onmiddellijk, maar gelukkig hadden Valerio en zijn vader het gevaar al afgewend, waardoor hun eigen leven in gevaar kwam om dat van de twee meisjes te redden.
Het nieuws van het buitengewone gebaar van Valerio is de hele wereld over gegaan en heeft veel mensen doen nadenken over wat het betekent om “normaal” te zijn. Voor de jongen, die toen net 17 was, die in actie kwam in tijden van nood om iemand te gaan helpen die hij niet eens kende was het iets absoluut "normaals”.
Een les die velen als voorbeeld moeten nemen, waarbij het eerste instinct van bescherming jegens anderen altijd de overhand heeft boven angst en wantrouwen. Bedenk dat wanneer iemand hulp nodig heeft, wij die persoon zouden kunnen zijn.
