Een thuisblijfmoeder werkt niet minder dan een moeder die werkt: moeders zijn allemaal hetzelfde
Elke vrouw probeert een ideale moeder te zijn, maar het zijn vaak sociale vooroordelen die de vermogens van een moeder ter discussie stellen.
In een wereld zoals tegenwoordig, waar de vrouw werkt om onafhankelijk te zijn en actief bij te dragen aan het economisch welzijn van de familie, worden thuisblijfmoeders vaak gezien als moeders van de B-serie. Verre van enige basis, zorgt dit vooroordeel ervoor dat vrouwen die niet werken zich ongemakkelijk voelen.
Maar moeders zijn allemaal hetzelfde!
via scarymommy.com
Om een vrouw te horen zeggen dat ze huisvrouw is, denken de meeste mensen meteen aan de vrije tijd die ze zullen hebben, de sereniteit en rust waarmee hun kinderen kunnen opgroeien in vergelijking met een moeder die in plaats daarvan acht, tien uur per dag werkt en die alle ballen hoog moeten houden tussen thuis, werk, gezin en kinderen.
Waarom zou een vrouw die bijna 24 uur voor het huis en de bewoners zorgt meer ontspannen zijn? Het lijkt zo vanzelfsprekend dat thuisblijven meer rust geeft: niet dus. Het zorgen voor het huis en de kinderen is een echte klus, met de nodige stress en verantwoordelijkheid: het is een baan die nooit eindigt, een dienst die nooit door iemand anders overgenomen wordt.
De waarheid is niet dat een werkende moeder meer doet dan een moeder die thuis blijft: alle moeders zijn hetzelfde, en het is zeker niet de baan die het verschil maakt.
Alle moeders houden meer van hun kinderen dan van iets anders in de wereld en, of ze nu werken of niet, ze willen altijd het beste voor hun kinderen. Het is hun zorg, hun warmte die hun kinderen voedt, niet de hoeveelheid salaris die ze mee naar huis brengen.
Er mag geen concurrentie zijn tussen moeders, er bestaat geen B-moeder.
In plaats daarvan moeten we blijven vechten dat werken of thuisblijven een vrije keuze van vrouwen kan zijn, en nooit een dwang.
