Slapen in contact met ouders tot de leeftijd van 3 jaar zou stress bij kinderen verminderen, dat zegt een studie
Zodra je ouder wordt, komt de twijfel overal om de hoek kijken: van borstvoeding tot het merk van luiers, van de juiste manier om darmkrampjes te verhelpen tot de juiste kleding, je betreedt een totaal nieuwe wereld, bestaande uit extreem gevaarlijke onbekende dingen, omdat de manier waarop ze worden opgelost, het welzijn van ons kind afhangt. Aan de andere kant is het ontvangen advies even talrijk als verschillend; en domineert bovendien de chronische vermoeidheid.
De slaap zelf is een fundamenteel probleem in het leven van nieuwe ouders en men vraagt zich vaak af of co-sleeping geen oplossing is - althans gedeeltelijk - voor de slapeloze nachten, ondanks de duizenden angsten die daarmee gepaard gaan. Welnu, onlangs suggereerden een aantal kinderartsen dat kinderen in bed bij hun moeder zouden moeten slapen tot ze drie jaar oud zijn.
Dr. Nils Bergman van de Universiteit van Kaapstad zegt dat voor een optimale ontwikkeling gezonde baby's de eerste paar weken op de borst van de moeder moeten slapen en tot 3 à 4 jaar in het grote bed bij mamma en pappa. Co-sleeping wordt echter over het algemeen niet aanbevolen, omdat het wordt beschouwd als een van de factoren die de kans op wiegendood vergroten.
Dr. Bergman wijst er echter op dat "wanneer kinderen stikken, het niet is omdat ze bij hun moeder slapen, de oorzaak ligt ergens anders: giftige dampen, sigaretten, alcohol, grote kussens en gevaarlijk speelgoed."
Een recente studie bekeek de slaap van 16 kinderen, en concludeerde dat wanneer ze alleen in een wieg of bedje slapen, hun hart drie keer erger wordt belast door stress, de slaap onrustiger is en onderbroken wordt en de hersenen minder kans hebben om te oscilleren tussen "actieve" en "stille" slaap. Bovendien lukte het slechts 6 van de 16 kinderen om in hun babybedjes te slapen, maar de slaapkwaliteit was slechter. Volgens Bergman kan deze stress ook het toekomstige relationele leven van het kind beïnvloeden zodra het groot is.
Een andere studie gepubliceerd in het tijdschrift Biological Psychiatry onderzocht in plaats daarvan 10 jaar lang 73 premature baby's die baat hadden gehad bij de "kangaroo care" (KC) of van een huidcontact met moeders, en anderen die in plaats daarvan standaardverzorging kregen in couveuses. De resultaten benadrukten de voordelen van KC voor de cognitieve ontwikkeling en ademhalingsfunctie van het kind, evenals de vermindering van moederlijke angst.
De National Childbirth Trust is voorstander van samen slapen, op voorwaarde dat de ouders niet hebben gedronken, gerookt of drugs hebben gebruikt, of dat ze zwaarlijvig of chronisch ziek zijn, of in het geval van chronische vermoeidheid; bovendien moet erop worden gelet dat zich geen kussens of speelgoed of andere grote voorwerpen in het bed bevinden. Het probleem blijft echter controversieel; zelfs Dr. Bergman beperkt de co-sleeping tot alleen borstvoeding, omdat in dat geval een harmonie ontstaat tussen moeder en baby die het mogelijk maakt om te reageren op elkaars signalen.
Alle baby's willen uiteraard graag geknuffeld worden en veilig beschermd in de armen van hun moeder liggen, en we moeten niet luisteren naar de opmerkingen van anderen over het feit dat samen slapen kinderen minder onafhankelijk maakt en dat "we ze moeten laten huilen". Dat gezegd hebbende, is het goed om alle voorzorgsmaatregelen te nemen, de risico's voor het kind tot een minimum te beperken.
