Pesten wordt niet alleen op school geleerd: ook de ouders hebben een grote verantwoordelijkheid
Tegenwoordig is pesten een sociaal fenomeen dat helaas wijdverspreid is: niet alleen rapporteren de media ons regelmatig over ernstige feiten met betrekking tot pesten, maar onze eigen kinderen vertellen ons steeds vaker over gewelddadige situaties, die plaatsvinden in de klas.
Om effectief te worden aangepakt, moet pesten echter ook worden opgenomen onder een ander aspect - dat van het zwijgen. Niet zozeer de pester of het slachtoffer, maar meer het gezin, de klas en de gemeenschap.
In feite kan men spreken van "bullying door de ouders" om aan te geven in welke situaties de ouders zelf de pesters worden of in elk geval min of meer onbewust dit fenomeen begunstigen.
Stevie Grassetti, psycholoog aan de Universiteit van Delaware, gaat in op de kwestie in deze termen: "wanneer ouders kinderen vertellen om niet betrokken te raken, is het gemakkelijker voor kinderen om zich bij de pesters aan te sluiten of net te doen alsof er niets aan de hand is."
Met deze woorden wil Grassetti een - misschien - banaal concept verduidelijken, dat van fundamenteel belang is om te begrijpen hoe ouders "pesters" kunnen worden. Ouders die te maken hebben met pesten en hun kinderen ertoe zetten om erover te praten, bevorderen een positieve houding, de enige die gevallen van geweld als deze kan voorkomen of oplossen.
Hetzelfde geldt voor ouders die vaak met hun kinderen praten, hen opvoeden om zelfstandig te zijn en voor dit doel, hen de middelen geven om het leven onder ogen te zien en zo het risico te verkleinen dat ze pestkoppen of slachtoffers worden.
In het algemeen is de boodschap die we willen overbrengen dat, geconfronteerd met steeds meer overheersende maatschappelijke verschijnselen zoals pesten, niemand onschuldig is in de samenleving, behalve degenen die zich duidelijk uitspreken tegen geweld.
We mogen niet gewelddadig zijn, deze onderdrukking niet rechtvaardigen en niet onverschillig voor de misstanden en problemen zijn: alleen op deze manier zullen we kinderen laten opgroeien die actief optreden voor een betere samenleving.
