Ze noemen haar de "Black Barbie": de schoonheid van dit Australische model zal je de adem benemen
Wie van ons, in de spiegel kijkend, heeft nooit eens gedacht dat hij iets aan zijn lichaam zou willen veranderen? Het echte probleem is dat je soms denkt dat als je er anders uit zou zien, je leven beter zou zijn. De realiteit is anders en zelfs de meest aantrekkelijke mensen moeten worstelen om zichzelf te vestigen.
Dit is wat het verhaal van Duckie Toth ons leert, het Australische model die, voordat ze beroemd werd als "Black Barbie", geconfronteerd werd met pesters die haar zelfs dwongen zich een tijdje terug te trekken van de catwalk.
Oorspronkelijk uit Zuid-Soedan droomde Duckie Toth ervan model te worden sinds haar kindertijd; die kans werd haar aangeboden in het televisieprogramma "Australia's Next Top Model".
Ten tijde van het programma was Duckie nog maar 17 jaar oud: in het begin werd ze bekritiseerd door de stylisten, die niet wisten hoe ze het beste uit haar haar konden halen; bovendien waardeerde het publiek haar niet, omdat ze haar onnatuurlijk vonden tot op het punt dat velen dachten dat ze een operatie had ondergaan om een dergelijk lichaam te hebben.
Zelfs haar collega's spraken slecht over haar, die jaloers waren op haar schoonheid. Later, in een interview, onthulde Duckie dat ze hier diep door gekwetst was, dat ze al deze beledigingen niet verdiende. Vernederingen en kritiek die haar twee jaar lang weg hebben gehouden van de modewereld, de tijd die nodig was om de wonden te helen en de kracht te vinden die nodig is om de buitenwereld te trotseren.
Duckie moest leren om kritiek te negeren en naar zichzelf te luisteren, om haar innerlijke kracht te herontdekken. Nu steunt ze andere modellen, wetende dat schoonheid veel gezichten kan en zou moeten hebben.
Nu heeft Duckie miljoenen fans, ontvangt duizenden likes op haar instagramprofiel en de meest bekende merken vragen haar als protagonist voor hun reclamecampagnes.
Deze negatieve ervaringen hebben Duckie geleerd sterk en zelfverzekerd te zijn: er zal altijd iemand - vaak jaloers - klaarstaan om onze successen te beoordelen en ons te vertellen hoe we onze dromen waar kunnen maken; maar deze worden pas gerealiseerd als we naar onszelf beginnen te luisteren en onszelf laten zien voor wat we werkelijk zijn, zonder angst.
Wat vind je van het verhaal van Duckie Toth? Heb jij weleens te maken gehad met pesten, op school of op het werk? Hoe heb je het opgelost? Vertel ons je verhaal.
