Genoeg woorden; we moeten overgaan tot de feiten om echt te laten zien wie we zijn
Wanneer een vriend, partner of familielid ons teleurstelt en pijn doet, ontstaat er een voor en na in onze geest. Je gekwetst voelen en teleurgesteld zijn betekent altijd een klap die de relatie verandert. Geconfronteerd met de woorden en rechtvaardigingen van de persoon die ons heeft bedrogen, voelen we ons vaak voor de gek gehouden omdat we het gevoel hebben dat diegene eenvoudigweg achter mooie woorden het verkeerde gedrag verstopt, dat hij kon vermijden.
Helaas zijn de meeste mensen niet consequent en vertrouwen meer op woorden dan op feiten: ze beloven dingen waarvan ze weten dat ze ze niet kunnen waarmaken, ze zeggen dingen die op dit moment het meest geschikt lijken, zonder al te veel na te denken over echte intenties.
In plaats daarvan zouden we alleen moeten zeggen wat we zeker weten, dingen alleen beloven als we over de juiste middelen en capaciteiten beschikken om ze te kunnen waarmaken. De woorden die uit onze mond komen, moeten weerspiegelen wat er uit onze ziel komt, maar dit is niet altijd het geval.
Het zijn niet de woorden die ons als mensen definiëren. Was het maar zo, dan zou het allemaal veel eenvoudiger zijn. Ons gedrag kenmerkt ons. Het is niet genoeg om te zeggen: "Morgen kom ik op tijd op mijn werk" om van onszelf een punctueel persoon te maken, maar het herhaalde effectieve succes van een goed voornemen.
Dingen worden ingewikkelder in emotionele relaties, omdat er niet alleen zwart en wit is, maar ook veel tinten grijs. Het is dan nodig om een balans te vinden tussen woorden en daden. We moeten ernaar streven om zo coherent mogelijk te zijn, woorden aan te passen aan de feiten die zullen volgen. Soms geloven mensen dat ze een belofte kunnen houden, maar dan komen er andere factoren tussen die verder gaan dan iemands controle en wil. Dan zeggen we: "Ik heb het geprobeerd, maar het lukte niet". Oké, het proberen is nog steeds een goed evenwichtspunt.
Laten we ons nu in de rol plaatsen van de persoon aan wie beloften worden gedaan die genegeerd worden. Deze persoon ervaart een gevoel van teleurstelling, ontmoediging en berusting. Het vertrouwen in de ander begint te wankelen. Om dit te voorkomen moeten we ons ontdoen van alle verwachtingen die we hebben tegenover anderen. En we moeten ook denken dat het niet gezegd is dat anderen zich gedragen zoals wij zouden doen. We moeten niets verwachten.
Fouten maken is menselijk, wij zijn degenen die anders moeten omgaan met emoties tegenover teleurstellingen. Anderen zullen fouten blijven maken, wij zullen fouten blijven maken en de beste manier om onszelf te beschermen is om de verwachtingen en valse overtuigingen die we hebben opgebouwd op de mensen om ons heen af te breken.
Tegenover onvervulde beloften, moeten we proberen de situatie van tijd tot tijd objectief te beoordelen, zodat we niet teleurgesteld raken.
