Wanneer een kind wordt geboren, wordt de oudste plotseling groter
Voor de ouders is hun kind het licht in hun leven, dat hun ritmes en activiteiten kenmerkt: het kind geniet dus - min of meer bewust - van de aandacht van mamma en pappa, blij om alle liefde te ontvangen in de vorm van verzorging, hapjes, kusjes en spelletjes.
Vaak heeft deze idylle echter een einde; niet omdat de baby eerst een jongen en dan een man wordt, maar omdat er een nieuw kind in het gezin bij komt. Plotseling moet het kind die liefde en die attenties die hij voorheen exclusief heeft ontvangen delen, terwijl hij in de ogen van zijn ouders van "zoon" een "oudere broer" wordt.
via bebesymas.com
Wanneer een nieuwe baby in de familie arriveert, geven mamma en pappa onvermijdelijk meer aandacht aan de baby dan aan het oudere kind: het is normaal dat dit zo is, omdat, hoewel de grootste nog klein is, de ander nog veel kleiner is. Immers, kreeg de eerstgeborene niet dezelfde zorg die nu aan de pasgeborene wordt gegeven? Natuurlijk, we zouden daarentegen kunnen zeggen dat de nieuwkomer nooit een exclusieve liefde zal krijgen zoals de eerstgeborene die genoot.
En toch hebben ouders soms de neiging een beetje teveel aan dit vergelijkingseffect te hangen en hun houding ten opzichte van de eerstgeborene aan te passen, die van de ene dag op de andere "groot" wordt. Dus, zonder het te beseffen, verwacht men van de oudste zoon een groter begrip en een "verstandiger" gedrag, en worden nerveus wanneer het niet lukt, en denken dat zijn tegenzin jaloezie naar de baby toe betekent.
Het is echter jaloezie als het gedrag van het kind verandert, niet als de ouders hun verwachtingen van de eerstgeborenen aanpassen, alleen maar omdat er opeens een klein broertje of zusje werd geboren. Op het moment dat er een baby wordt geboren, lijkt de oudste groter en krijgt automatisch en onbewust een zelfstandigheid toegewezen die hij niet heeft; integendeel zelfs de grootste heeft de zorg en aandacht van de ouders nodig, omdat hij simpelweg dezelfde is als voorheen.
Alleen met de tijd en met de liefde van de ouders en het broertje of zusje begrijpt de oudste zijn rol en begint hij voor de kleinste te zorgen - als mamma en pappa het hem kalm en geduldig leren.
Het is daarom belangrijk om deze fout niet te maken, omdat de eerstgeborene eronder zou kunnen lijden, die misschien de schuld bij de baby gaat leggen, terwijl het in plaats daarvan de ouders zijn die een verkeerd oordeel hebben gebruikt. Er is genoeg liefde en tijd voor alle kinderen.
