Door je emoties continu tegen te houden, maak je je lichaam en geest ziek
Sommige mensen hebben de neiging hun emoties te onderdrukken, om te voorkomen dat elke authentieke manifestatie van zichzelf duidelijk en schaamteloos aan de rest van de wereld wordt geopenbaard.
Vaak is iemand bang voor de impact die iemands echte emoties op anderen kunnen hebben: zullen ze weggaan bij het zien van onze tranen? Zullen we alleen blijven als we onze woede uiten? Zullen we worden uitgelachen als we onze liefde uiten? De angst voor eenzaamheid en de angst om niet geliefd te zijn, hebben de overhand.
Maar - of het nu woede, vreugde, wrok of verdriet is - men eindigt gevangen in dat niet-uitgedrukte, totdat men niet langer zichzelf is, men niets meer is dan de slaaf van angst.
via time.com
Men houdt zichzelf voor de gek, door zijn eigen echte gemoedstoestand niet uit te drukken, die emotionele stormen vanzelf voorbij te laten gaan; de realiteit is dat in plaats daarvan ze in stille orkanen veranderen, die mettertijd dat wat we zijn wegvagen, ons leeg laten. Een emotionele toestand die door de vezels van ons lichaam filtert, waardoor we zelfs ziek kunnen worden.
Volgens verschillende studies vermindert het onderdrukken van de emotionele impulsen iemands probleemoplossend vermogen, evenals de herinnering aan emotioneel belangrijke ervaringen; het leidt tot het ontwikkelen van pessimisme en depressie, en een zekere asocialiteit. Een onderzoek van de Stanford University heeft aangetoond dat om onbewogen te blijven tegenover afstotende beelden, sterke stressreacties worden veroorzaakt. Op dezelfde manier heeft een ander onderzoek een vijfmaal zo hoog risico op overlijden vastgesteld bij personen die neigen naar negativiteit en de onderdrukking van hun gemoedstoestand.
Het ergste aspect van deze auto-repressieve houding is niet zozeer het feit dat iemand ziek wordt, maar dat hij niet leeft: als iemand zich niet aan de wereld toont voor wat hij werkelijk is, dan zal de wereld niemand zien. Onze vreugde, onze pijn, ergernis en liefde voor bepaalde dingen en mensen, evenals de manier waarop we onze emotiviteit communiceren, maken ons tot wat we zijn - uniek.
Bovendien verhindert het feit dat we onszelf bevrijden van wat ons onrustig maakt, dat we ruimte maken voor het nieuwe, dat wil zeggen het verwelkomen van verandering, wat de essentie van het leven is.
Dus laten we de woede niet tegenhouden, maar laten we het accepteren; laten we het huilen niet tegenhouden, omdat het ons hart water geeft, het nieuwe energie geeft; laten we onze emoties niet onderdrukken, omdat het over onze ziel spreekt. Laten we onszelf altijd uitdrukken en genieten van elk moment - zoet en bitter - van het leven op deze aarde.
