Schreeuwen tegen een kind is niet alleen onzinnig, maar kan volgens veel experts ook schadelijk zijn
Het ouderschap is een ongelooflijke ervaring, die ons vervult met vreugde en liefde; echter, zoals alle mooie en complexe ervaringen, gaat het ook gepaard met een zekere mate van vermoeidheid en stress. Achter drukke kinderen rennen die altijd in beweging zijn, en tegelijkertijd hun fantastische kinderlijke activiteiten - evenals huishoudelijke taken, werk, enz. - vereist ongetwijfeld veel energie, maar ook veel geduld.
Je kunt dan in de verleiding komen om stoom af te blazen, tegen de kinderen te schreeuwen, zodat ze zullen gehoorzamen, en ook wat van de opgebouwde stress van je af laten glijden. Schreeuwen tegen kinderen heeft echter zeer negatieve fysieke gevolgen: dit zijn ze en zo kun je voorkomen dat je eraan toegeeft.
De gevolgen voor de kinderen
Volgens een onderzoek van de universiteiten van Pittsburgh en Michigan zijn er vier manieren waarop schreeuwen tegen kinderen hun neurologische en hersenontwikkeling negatief beïnvloedt.
• 1. Het cerebrale calluslichaam - dat de twee hersenhelften verbindt - kan een lagere bloedstroom krijgen, waardoor het evenwicht en de aandachtscapaciteit van het kind wordt aangetast;
• 2. Omdat schreeuwen wordt gebruikt om te waarschuwen voor een gevaar, stimuleert het de productie van cortisol - het stresshormoon - dat het lichaam vatbaar maakt voor aanvallen of vluchten: daarom verstart het lichaam van het kind en worden gedachten geblokkeerd;
• 3. Schreeuwende kinderen ondermijnen hun zelfrespect: ze kunnen zich ongeliefd en ongewaardeerd voelen, ook als hun ouders van plan waren om ze te corrigeren;
• 4. Kinderen die verbaal geweld ondergaan kunnen gedragsproblemen ontwikkelen, waaronder: gewoonte om te liegen, depressie, agressie en slechte prestaties bij dagelijkse activiteiten.
Waarom schreeuwen we tegen kinderen?
Hoewel ze de negatieve effecten van geschreeuw tegen kinderen niet in detail kennen, weten ouders wel dat hun kinderen eronder zullen lijden. Dus waarom blijven ze het doen? In wezen om deze twee redenen:
• 1. Ouders repliceren vaak de gedragspatronen die ze in hun jeugd hebben ervaren: als hun ouders schreeuwen, zullen zij het ook bij hun kinderen doen. Laten we onszelf daarom bevrijden van de verkeerde opvoedingsmodellen, ook om onze kinderen niet te veroordelen hetzelfde te doen als ze eenmaal volwassen zijn.
• 2. Men laat zichzelf gaan door stress en vermoeidheid, waardoor de woede explodeert tegen degenen die het dichtst bij hen staan, de kinderen. We weten dat het onrechtvaardig en schadelijk is: laten we ermee stoppen.
Dus laten we ons met veel geduld wapenen en de moeilijkste momenten het hoofd bieden met het besef dat die momenten zullen eindigen en nadenken over alle liefde die onze kinderen ons geven.
