Enkele tips om te proberen met de grillen van een kind om te gaan zonder je stem te verheffen
Je bent thuis en al 5 minuten houdt je twee jaar oude zoon niet op met schreeuwen, huilen als een gek en met zijn voeten op de grond schoppen; je probeerde tevergeefs om hem op een normale toon uit te leggen waarom hij onmiddellijk moet stoppen met zijn hysterische gedrag, en nu heeft je geduld de limiet bereikt. Je hebt het gevoel dat je je niet meer in kunt houden, dat je je geduld aan het verliezen bent; en dan schreeuw je. Je schreeuwt omdat jouw stem dat van hem uiteindelijk overweldigt, omdat hij bang is en ermee stopt, en omdat jij simpelweg stoom af moet blazen.
Maar hij gaat onverbiddelijk door. Hoe kun je hem stoppen, zonder ook jezelf te transformeren in een gillend kind?
via naranxadul.com
Een kind dat wanhopig huilt, schopt en gilt, laat met de instrumenten die hij tot zijn beschikking heeft merken dat iets om hem heen niet gaat zoals hij zou willen; echter, de leeftijd en de huilbui - waarbij de hersenen niet meer communiceren met de frontaalkwabben, het gebied van zelfcontrole - voorkomen dat het zichzelf anders uitdrukt. Je moet er dus van uitgaan dat je kind op dat moment niet in staat is om naar je te luisteren, omdat zijn hersenen geblokkeerd zijn.
Net als wanneer pasgeborenen wanhopig huilen om honger, is het noodzakelijk om je kind gerust te stellen - en de beste manier om dit te doen is om een omgeving te creëren waarin het zich veilig voelt. Maar hoe?
Ga op de grond zitten vlakbij hem; als hij om zich heen slaat en schopt, omhels hem dan niet, maar pak zijn hand en neem hem veilig in de jouwe, zodat hij ophoudt jou als een bedreiging te zien - een gevoel dat toeneemt als je in plaats daarvan gaat schreeuwen. Sommige strategieën kunnen je helpen om beter met de situatie om te gaan:
• interpreteer zijn nukken niet als iets persoonlijks tegen jou;
• haal diep adem tijdens momenten van dagelijkse stress, om je geest eraan te laten wennen;
• onthoud dat de limieten die moeten worden vastgesteld, de limieten zijn die de veiligheid van iedereen garanderen;
• probeer te begrijpen wat je kind duidelijk probeert te maken - meestal heeft hij slaap, honger of een plotselinge emotie
Bewapen jezelf daarom met veel geduld, knuffels voor wanneer hij ophoudt met huilen en aanmoediging.
