Aan het meisje dat opgroeide met een afwezige vader: weet dat je het verdient om geliefd te zijn
De jeugd is een fundamentele fase in het leven van iedereen, degene waarin de leidende lijnen van het toekomstige volwassen leven worden gebouwd. In die zin is de relatie die meisjes ontwikkelen met hun vaders fundamenteel: het beeld van zichzelf en de relaties die ze met mannen zullen kunnen krijgen, zullen daarvan afhangen.
Daarom is opgroeien zonder vader erg moeilijk; maar degenen die het helaas zonder hebben moeten doen - wat de reden ook is - zullen in zichzelf een ongelooflijke kracht hebben ontdekt, die hen in staat zal stellen elke moeilijkheid te overwinnen.
De leegte die de afwezigheid van een vader in het hart van zijn dochter achterlaat, is onoverbrugbaar en weegt zo zwaar dat het haar verscheurt en zich schuldig voelt over dat gebrek. Maar het is belangrijk om zichzelf niet de schuld te geven, omdat het haar ertoe brengt te denken dat ze niet geliefd kan worden.
Wat de reden voor zijn afwezigheid ook is, een dochter moet altijd onthouden dat het niets met haar te maken heeft, dat er niets mis met haar is. Ze moet weten dat ze geliefd is, omdat ze de moeite waard is.
Een gewaarwording dat vervaagd wordt door de ondraaglijke pijn die iemand voelt, maar dat juist door dat leed mogelijk en waar wordt. Sterker nog, degenen die vechten tegen die pijn, zullen worden terugbetaald in standvastigheid en moed, en zullen in staat zijn om weerstand te bieden en ongedeerd uit de vele moeilijkheden van het leven te komen. "Vecht voor jezelf, omdat je het waard bent, en je bent het waard omdat je de kracht hebt om voor jezelf te vechten".
Daarom moet je het kwaad accepteren dat je in je hart voelt, niet verbergen: ga de strijd aan, herken het en zeg: "Ik ben sterker".
We moeten niet bang zijn om lief te hebben en geliefd te worden: het is normaal dat dit gebeurt, dat we in de verleiding komen om onszelf op te sluiten, het is een zelfverdedigingsmechanisme om niet opnieuw gekwetst te worden - maar het is nutteloos en schadelijk. Alleen liefde voor de naaste, voor het leven, is in staat om betekenis te geven aan het eigen bestaan. En anderen zullen de waarde herkennen van iemand die geleden, gevochten en die pijn overwonnen heeft; andere mensen zullen weten hoe ze van je moeten houden.
We moeten bovenal van elkaar houden; en ons openstellen voor de wereld, om onszelf de mogelijkheid te geven verwelkomd te worden in de harten van anderen.
