Volgens deze studie hebben intelligente mensen de neiging weinig vrienden te hebben
In een wereld waarin sociale netwerken de boventoon voeren en waarin vriendschappen zich met een click! kunnen vermenigvuldigen, is iemand die weinig vrienden heeft, een verliezer en het concept eenzaamheid lijkt volledig uit de mode te raken, en wordt als vreemd gezien.
Desondanks zijn sommige mensen gelukkig, ook als ze alleen zijn, integendeel, vooral of alleen als ze niet in gezelschap zijn. Dat niet alleen: dit zouden de meest intelligente mensen zijn. Dit staat in een studie gepubliceerd in het British Journal of Psychology.
Het onderzoek - uitgevoerd door de London School of Economics in samenwerking met de Management University van Singapore - heeft 15.000 mensen tussen de 18 en 28 jaar onderzocht, de leeftijdsgroep waarin vriendschappen worden geconsolideerd en er meer mogelijkheden zijn om ze aan te halen. Het is gebleken dat mensen met het hoogste IQ geen interactie met anderen hoeven aan te gaan om zich goed te voelen; integendeel, mensen met een laag of gemiddeld intelligentie quotient hebben een grotere neiging tot socialisatie getoond.
Concreet betekent dit niet dat de intelligentste mensen asociaal zijn; ze tonen simpelweg meer voldoening bij het alleen doen van activiteiten. Als gevolg hebben ze weinig interpersoonlijke relaties, en kiezen ze de mensen die ze het dichtst bij zich voelen, intiem en verwant.
De onderzoekers zeiden dat "individuen met een hoger IQ dan het gemiddelde, die regelmatig hun vrienden bezoeken, minder tevreden zijn met hun leven." Dus als relaties afnemen, neemt hun tevredenheid toe.
Maar hoe is deze correlatie gerechtvaardigd? De onderzoekers vertrouwden op de Savanna Theory om een verklaring voor dit gedrag te vinden. Het is een theorie die gebaseerd is op de evolutie van de hersenen en het menselijk gedrag van het begin tot het heden. Volgens deze theorie, met de groei van de hulpmiddelen - fysiek en intellectueel - waarover de mens beschikt om de uitdagingen van de omgeving aan te kunnen, neemt de behoefte aan andere mensen om mee om te gaan af.
Daarom geven intelligentere mensen, die zijn uitgerust met de nodige cognitieve middelen, de voorkeur om problemen zelf op te lossen; anders gezegd, andere mensen kunnen ze vertragen of belemmeren.
De studie hield echter geen rekening met de specifieke geschiedenis van de deelnemers, maar alleen met de mate van sociaal welzijn en het intelligentie quotient.
Hoge intelligentie wordt vaak in verband gebracht met persoonlijkheidsstoornissen of lage emotionele intelligentie. In die zin was het bevorderlijk geweest om zich meer in het onderzoek te verdiepen door andere factoren mee te laten spelen, om een breder en vollediger beeld te krijgen van het leven van de intelligente persoon.
In essentie zou een zeer intelligent persoon die niet houdt van sociale relaties liever geen geluk zoeken in interpersoonlijke relaties, maar in andere gebieden en activiteiten die in eenzaamheid worden uitgevoerd. De vraag blijft echter dat als hij minder vrienden heeft, het is omdat hij een lage emotionele intelligentie heeft.
