Als je herhaaldelijk vraagt om geliefd te worden, is het misschien geen echte liefde
Wanneer je van iemand houdt, vergeten we vaak dat liefde een tweerichtings- en geen eenrichtingsgevoel is. Men vergeet zichzelf door te veel aan de ander te geven en door weinig of niet aan zichzelf te denken. We merken niet wanneer de ander zijn gevoelens niet op dezelfde manier beantwoordt, maar wanneer we onze ogen openen voor de trieste werkelijkheid proberen we ons op alle mogelijke manieren niet van de ander te scheiden. Je denkt helaas niet dat dit geen liefde is, maar alleen nutteloos lijden.
via huffpost.com
Afstand nemen van hen die niet van ons houden of ons uitsluitend voor hun eigen belangen gebruiken, is moeilijk maar noodzakelijk, het is een daad van zelfrespect en heeft tijd nodig. Je bewust zijn dat je partner die je alles hebt gegeven, niet dezelfde aandacht voor jou heeft, je laat lijden en je op de een of andere manier heeft laten geloven dat je relatie oprecht was. Het is normaal dat je je om deze situatie boos en teleurgesteld voelt, maar jezelf de schuld geven vanwege de houding van iemand waar je van gehouden hebt, is verkeerd en niet de juiste manier om emotioneel bevrijd te raken van een onevenwichtige relatie en om weer bezit van jezelf te nemen.
Liefde is niet de ander smeken niet onverschillig te zijn, maar het is delen en medeplichtigheid, en als de partner in alles ongeïnteresseerd is, verdient hij niet de constante zorg en aandacht die hij krijgt zonder dat het wederzijds is. Om je eigen identiteit te annuleren voor de ander heeft geen enkele zin, want er kan geen liefde zijn tussen twee individuen als iemand niet ook van zichzelf houdt.
Hoezeer men ook denkt zoveel met de ander te hebben gedeeld of dat hij de juiste persoon is, dit rechtvaardigt niet de afwezigheid van liefde van de zijde van de partner en de vernietiging van zichzelf. Als je echt van iemand houdt, leef je niet ten koste van de ander, maar met elkaar.
