Je moeder is zij die je 9 maanden in haar baarmoeder heeft gedragen, 3 jaar in haar armen en heel haar leven in haar hart
Een moeder wordt moeder lang voordat de baby wordt geboren; ze is al moeder nog voordat ze het resultaat van de zwangerschapstest weet. Dat wordt ze zodra ze zich realiseert dat ze in zichzelf en in haar leven ruimte kan maken, voor het grootste geschenk dat een vrouw kan ontvangen.
Moederschap is een gebeurtenis die de wetenschap nooit volledig kan verklaren; het is eerder een betovering waarbij elke moeder zich betrokken voelt, zonder te weten hoe ze het in woorden moet uitdrukken.
via Psychology Today
Wanneer het nog in de buik zit, geeft de moeder niet alleen voedsel, voeding en zuurstof aan het kind; tussen de twee is er een uitwisseling van emoties, van signalen in een onbekende taal. De moeder, anders dan de vader, kent haar baby al lang voordat ze hem in het echt ziet.
Sommige studies zeggen dat tegen het einde van de zwangerschap een vrouw al weet hoe haar kind eruit zal zien; en de voorspellingen zijn in veel gevallen uitgekomen, als gevolg van hoe intense communicatie tussen de twee kan zijn.
De betovering wordt niet met de geboorte verbroken. Zich bewust van de hechte band met de moeder in de buik, herkent het kind onmiddellijk het belang ervan en versterkt het zijn liefde tegenover haar. Moeder en kind blijven één, vooral in de eerste maanden van het leven wanneer de pasgeborene volledig van haar afhankelijk is.
Moeders hebben nooit instructies ontvangen over hoe ze hun kind moeten opvoeden; moederschap is een van de weinige gevallen waarin vertrouwen op instinct belangrijk is. Het is niet ongebruikelijk om een vrouw met kind te zien, die veel meer weet dan zij heeft geleerd van boeken en cursussen. Het is haar vrouwelijkheid die het haar heeft geleerd, het moederinstinct dat in elke vrouw aanwezig is, wachtend op het geschikte moment om zich te openen.
Als het kind klein is, begrijpt een moeder de ware kracht van liefde; het is een periode die helemaal niet gemakkelijk is, vol met moeilijkheden, stressvolle momenten, lastige uitdagingen. Maar het is genoeg om naar de ogen van het kind te kijken, zijn bewegingen om plotseling kracht te voelen om door te gaan.
Nee, de band tussen moeder en kind eindigt nooit, ook al zal het kind als het groot is, in staat zijn om voor zichzelf op te komen.
De moeder herinnert zich met ontroering de momenten waarop het kind in haar buik zat en ze samen één waren, maar zal op dezelfde manier kijken hoe het kind steeds onafhankelijker wordt.
In de loop van de jaren zal de liefde voor het kind ontelbare veranderingen ondergaan; de moeder hoeft hem niet langer de voeding te geven om te overleven, maar ze zal nooit overbodig worden in het leven van een kind.
Het is een band die te intens is om door afstand, gewoonte of ouderdom te kunnen verdwijnen; een kind zal blijven zoeken naar zijn moeder in alle uithoeken van de wereld en in de hemel, zonder ooit een plaatsvervanger voor haar aanwezigheid te zoeken.
