Het syndroom van degenen die niet-zelfvoorzienende mensen helpen, oftewel de bijwerkingen van helpen
Hoeveel van jullie zouden graag een baan hebben die je 24 uur per dag bezig houdt? Waarschijnlijk niemand, maar dat is precies wat er gebeurt met de mensen die voor hen zorgen die niet langer zelfvoorzienend zijn.
Het zorgen voor anderen is iets dat de gezonde persoon verbetert, het geeft tevredenheid en sterke emoties; het kan echter een stressvolle taak worden tot op het punt van het activeren van een echt syndroom, het "verzorger syndroom" genoemd - ook als het niet beperkt is tot echte zorgverleners.
Dit is het, hoe kun je het herkennen en hoe kun je het overwinnen.
In deze context verwijst de term "verzorger" naar mensen die niet in de sociale sector werken, maar die zorgen voor een familielid dat niet langer zelfvoorzienend is; het verzorger syndroom kan ook van toepassing zijn op degenen die zich als professionele assistenten improviseren en die 24 uur per dag voor iemand zorgen, zonder de hulpmiddelen (vooral mentaal) te hebben om dit te doen.
De zorg voor een persoon die niet autonoom is, zelfs met de eenvoudigste dingen, brengt een hoop stress met zich mee; als je niet klaar bent om de situatie aan te pakken, raak je zowel mentaal als fysiek uitgeput.
Alles wordt nog gecompliceerder wanneer de gezonde persoon en degene die wordt bijgestaan onder hetzelfde dak leven.
Wanneer de persoon die verzorgd moet worden een familielid is, is het gemakkelijk dat de belangen van het leven van de persoon die assisteert worden verstoord. De laatste, zonder het te beseffen, zal steeds meer tijd besteden aan de toewijding als "zorgverlener", tot er geen vrije tijd meer is, tijd om te besteden aan relaties met familie en vrienden en energie die op het werk nodig zijn.
Als niet op tijd wordt ingegrepen, vindt het verzorger syndroom de meest vruchtbare voedingsbodem.
Dit zijn enkele van de symptomen van het verzorger syndroom:
• Stress;
• Vermoeidheid;
• Prikkelbaarheid;
• Gevoel van frustratie;
• Demotivatie;
• Woedeuitbarstingen;
• Geweld.
Het verzorger syndroom eindigt met het uitputten van zowel de getroffen persoon als de behoeftige: de laatste zal in feite een reeks negatieve houdingen ondergaan die door de gezonde persoon zijn ingesteld.
Het is duidelijk waarom het belangrijk is om het verzorger syndroom te voorkomen, of dit nu van belang is voor onszelf of voor anderen; helaas is het niet gemakkelijk om voor een zieke of een gehandicapte persoon te zorgen. Dit is de reden waarom er professionals zijn die hebben geleerd hoe ze fysieke of mentale uitputting kunnen voorkomen.
Dit betekent niet dat je niet moet zorgen voor een geliefde, maar om contact op te nemen met een psycholoog of een externe hulp in het geval dat het lichamelijk welzijn op het spel staat.
