10 dingen die ik onopzettelijk doe omdat ik in het verleden te vaak slecht ben behandeld
Door leed, teleurgesteld te zijn, verlaten te zijn, is het normaal om de houding ten opzichte van het leven en de mensen te veranderen. Je wordt wat ongevoeliger, voorzichtiger en, waarom niet, realistischer. Voordat we het hoofd laten hangen, wegen we zoveel signalen af die we ooit hebben onderschat, we veronderstellen alle implicaties die een gebeurtenis kunnen betekenen en niet alleen degenen die eindigen met "en ze leefden nog lang en gelukkig".
Dit zijn 10 gedragingen die typerend zijn voor mensen die in het verleden te vaak slecht werden behandeld en nu, door ervaring, zich gedragen op een manier die verkeerd begrepen kan worden met egoïsme: in werkelijkheid is het alleen instinct om zichzelf te beschermen, net als een "egel" om de klappen beter op te vangen.
1. We kunnen de slechtheid van mensen ver van ons vandaan opmerken: we hebben veel kwaadwillenden en profiteurs ontmoet, daarom is het nu gemakkelijk om ze te identificeren. Ze gedragen zich altijd op dezelfde manier en door de jaren heen hebben we geleerd om hen zelfs geen minuut meer van onze tijd te geven.
2. We verhullen onze gevoelens niet; we zijn geen koude mensen, het is dat we na verloop van tijd dat wantrouwen hebben ontwikkeld. Waarschijnlijk, in vergelijking met andere mensen, zal er meer voor nodig zijn om onze persoonlijkheid te ontcijferen, maar we zullen niet nalaten ons open te stellen voor mensen die echt een plekje in ons hart verdienen.
3. Vriendelijkheid betekent alles; twee mensen kunnen misschien niet met elkaar overweg, het is niet het einde van de wereld, maar zelfs in gevallen van antipathie mag respect en vriendelijkheid nooit ontbreken. Voor een ruw en ongevoelig persoon is er geen charme of sympathie.
4. We merken al het goede en het slechte op; door ervaring hebben we geleerd om niets te negeren, noch het goede, noch het slechte. Wanneer een relatie koud wordt, merken we dat vanaf de eerste tekenen; hetzelfde geldt voor gevallen waarin iemand heeft besloten ons voor de gek te houden en een masker op te doen.
5. Vaak nemen de hersenen het over: de keren dat we handelden door naar ons hart en instinct te luisteren, hebben we geleden. Daarom willen we nu rationeler zijn en de hersenen meer te gebruiken in een relatie. Soms echter nemen gedachten het over en dit is het moment waarop we paranoïde worden. De mensen om ons heen moeten heel geduldig zijn; we proberen de balans tussen geest en gevoelens te herstellen.
6. We zijn bang om te vertrouwen: zelfs als we de persoon vinden die ons vertrouwen nooit zal beschamen, zijn we bang om onszelf te laten zien voor wat we zijn. Dit laat ons niet toe om op de juiste manier vele mooie gelegenheden te beleven, maar het is moeilijk om los te laten wanneer de wonden nog steeds pijn doen.
7. We denken vaak dat we het niet aankunnen; het gebeurt heel vaak dat we onszelf de schuld geven van iets dat fout is gegaan, een liefde of een vriendschap. We gaan denken dat wij het probleem zijn, dat we geen enkele relatie kunnen aangaan. We streven ernaar te onthouden dat het einde van een vriendschap "de schuld" van beide partijen is.
Shrinivaskulkarni1388/Wikimedia
8. We verliezen de hoop niet; hoeveel we ook hebben meegemaakt, als er iets is dat ons nog steeds trots maakt op de mensen die we zijn, hebben we nog steeds hoop voor de toekomst. Anderen zouden de handdoek in de ring hebben gegooid, maar we vertrouwen er nog steeds op dat de mensen die we hebben ontmoet slechts een klein deel van de mensheid in de wereld zijn.
9. We zijn om een goede reden voorzichtig; mensen vertellen ons dat we ons meer moeten laten gaan, dat het genoeg is om positief te zijn om positieve ervaringen te beleven. Helaas weten we dat dit niet altijd het geval is. In het verleden hebben we begrepen dat voorzichtig zijn geen kwaad kan, en dat als iets goed moet gaan, het ook iets meer tijd mag kosten.
10. We hebben mensen veel, heel veel te bieden: hoewel we soms voorzichtig en koud zijn, kunnen we niet wachten om degenen die het verdienen alles te bieden wat we kunnen bieden. We zijn het vermogen om lief te hebben, als in een sprookje, niet kwijtgeraakt; juist omdat we weten wat lijden is, weten we hoe mooi het is om jezelf te laten gaan met mensen die van ons houden.
