De brief die George Bush aan zijn Barbara schreef herinnert ons aan de schoonheid van een liefde uit andere tijden
Grootouders zijn niet alleen een bron van wijsheid waar we altijd advies aan kunnen vragen; ze zijn ook het levende voorbeeld van een liefde die niet langer bestaat, die geen haast had, die van beloften kon leven en wachten, als de geliefde echt de juiste was.
Als we het hebben over een liefde uit het verleden, hebben we het over het feit dat we de strenge regels van de familie moesten respecteren, wanneer twee geliefden van elkaar gescheiden waren door duizenden kilometers en dagenlang wachten. Die tussen George en Barbara Bush was ongetwijfeld zo'n liefde; getuige hiervan is een brief uit 1943, geschreven door de toekomstige president aan zijn jonge geliefde, toen hij soldaat was tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Joyce N. Boghosian | White House Photo Office
Lieve Bar,
Dit zou een zeer gemakkelijke brief moeten zijn om te schrijven - woorden zouden gemakkelijk moeten komen en op een kleine ruimte zou het gemakkelijk voor me moeten zijn om je te vertellen dat ik wanhopig blij was om de brief te openen die onze verloving aankondigde, maar op de een of andere manier zal ik niet alles kunnen zeggen wat ik graag zou willen in een brief
Hun officiële verloving dateert van augustus 1943, terwijl het in december van dat jaar openbaar werd gemaakt.
Ik hou van je lieverd, met heel mijn hart en wetende dat jij ook van mij houdt is het leven voor me. Hoe vaak heb ik niet gedacht dat we ooit samen zullen leven. Wat een geluk zullen onze kinderen hebben om een moeder als jij te hebben.
Barbara, je hebt mijn leven gevuld met alles waar ik maar over kon dromen. Mijn volledige geluk is het teken van mijn liefde voor jou.
George en Barbara zijn getrouwd in januari 1945; sindsdien, in 70 jaar huwelijk, is hun liefde een "liefde uit andere tijden".
