Een moeder hoeft niet koste wat het kost perfect te zijn in de ogen van haar kinderen: dat zegt een kinderarts
Het is normaal; wanneer iemand moeder wordt, streeft ze naar perfectie, met de bedoeling nooit iets van haar kind te missen. Spoedig komt ze er echter achter dat, ondanks het moederschap, ze die onvolmaakte vrouw is, net als voorheen. Dit alles mag niet worden veroordeeld. Dit zegt de Britse kinderarts Donald Winnicott, die de verdienste heeft de moeders te hebben bevrijd van de zware last van perfectie.
Volgens hem heeft het kind geen perfecte moeder nodig, maar een moeder die goed genoeg is. Dit betekent het.
Het doel van perfect zijn is een voldoening voor een vrouw, niet voor een moeder of voor het kind. Kinderen hebben geen perfecte ouders of een perfecte opvoeding nodig: we zijn de eersten om hen te leren hoeveel fouten nodig zijn om te groeien en te verbeteren. Daarom is het streven naar perfectie, niet alleen onmogelijk, maar ook beperkend: het laat het kind niet toe om de fouten van de moeder en de vader te overwinnen, waardoor ze beter dan hen kunnen zijn - wat elke ouder zou willen.
Maar hoe is een moeder die goed genoeg is? Voor Winnicott is ze een authentieke, echte vrouw die zich aanpast aan het kind - en niet andersom. Om zijn woorden te gebruiken is ze:
"Die moeder die zichzelf kan toestaan om 'terug te vallen' om weer kind te worden, net als haar kind, om zich beter op hem, op zijn innerlijke wereld en op zijn behoeften te kunnen afstemmen. [...] het is de moeder die speelt met haar kind, genietend van het spel dat ze met hem speelt, en hoe meer deze houding aanwezig is, hoe meer ze empathisch is met haar zoon en hij op haar is afgestemd".
Elke moeder die goed genoeg is heeft een instinct dat haar in staat stelt op het juiste moment het juiste te doen voor haar kind. Ze is een aanwezige, aanhankelijke moeder, die weet hoe ze moet samensmelten met de ziel van het kind, maar tegelijkertijd hem naar onafhankelijkheid te begeleiden. Dit is genoeg om gezonde kinderen groot te brengen, met hun onvolkomenheden die ze te zijner tijd zullen overwinnen.
Perfectie drijft de moeder weg van haar kind, dat van zichzelf een onvolmaakt kind is dat nog vanalles te leren heeft.
