Dit is wat pesten doet - het pijnlijke verhaal van een moeder die het zat is haar dochter in het ziekenhuis te zien
Het verhaal van de kleine Sofia herinnert ons eraan dat het gevaarlijk is om pesten te reduceren tot "typisch voor kinderen". Haar moeder, Carrie Golledge, heeft een bericht geplaatst op Facebook voor iedereen die te maken heeft met pesten het serieus te nemen. Wat zij en haar dochter hebben meegemaakt, zijn maanden van geweld, fysiek en verbaal, geminimaliseerd en genegeerd, totdat het meisje was gereduceerd tot een klein lichaam liggend op de brancard van een ziekenhuis, zonder kracht, zonder hoop.
Sofia had een vriendin, die ze als haar beste vriendin beschouwde. Om de een of andere reden begon het meisje een zekere voldoening te krijgen bij het controleren van Sofia, bij het bepalen van de emoties die ze moest hebben: ze kwam ook controleren wanneer en wat Sofia moest eten.
Dit is geen geval op zich, een opeenvolging van tragische toevalligheden die voortkomen uit de ontmoeting tussen een zwakkere en een sterkere ziel: dit zijn gebeurtenissen die vaker voorkomen dan we ons kunnen voorstellen.
Sofia begon episoden van braken, huilen en paniekaanvallen te krijgen die meteen het vermoeden van de ouders wekten. Eerst werd gedacht aan een ziekte die al die ongemakken veroorzaakte, maar op een dag heeft Sofia haar ouders alles verteld: maandenlang had ze in een hel geleefd, zo erg dat ze niet langer kon onderscheiden wat goed en normaal was. Ze zei ook dat ze het al verschillende keren aan de leraren had verteld, maar dat ze antwoordden "Negeer degenen die je lastigvallen en speel met andere klasgenoten".
Ook toen de moeder van Sofia persoonlijk naar haar school ging, kreeg ze te horen: "Mevrouw, dit zijn dingen die normaal zijn bij kinderen." Op dat moment besloot de vrouw de foto van haar dochter in het ziekenhuis te publiceren en begeleidde ze de foto met een uitbarsting die hopelijk ook aan is gekomen bij degenen die alles wilden afzwakken.
Dit is wat pesten doet.
Dit is mijn 6-jarige dochter, in een ziekenhuisbed vanwege de intimidatie.
Dit is mijn dochter, die zo'n groot hart heeft dat ze niet wil dat iemand straf krijgt.
Dit is mijn dochter, die niet meer eet, die huilt terwijl ze slaapt en die angstaanvallen heeft waardoor ze tot 20 keer per uur moet braken.
Dit is mijn dochter, wiens "beste vriendin" haar zo lang mishandelde, dat ze uiteindelijk dacht dat het normaal was.
Dit is mijn dochter die talloze keren het ziekenhuis is binnengekomen vanwege haar angst.
Dit is mijn dochter, die wordt uitgelachen omdat ze "leugens op school heeft verspreid".
Dit is mijn dochter, die door andere ouders belachelijk gemaakt werd op sociale netwerken omdat ze zo aardig was.
Dit is mijn dochter, op wiens school gezegd wordt: "dit is typisch voor zesjarigen".
Dit is mijn dochter, die haar school moest verlaten en naar een andere moest gaan.
Dit is mijn dochter, slechts een van de vele kinderen die dit allemaal meemaken.
Dit is mijn dochter, wiens verhaal werd gemanipuleerd door diegenen die haar zouden moeten beschermen toen ze op school zat.
Dit is mijn dochter, die niet wil dat een ander kind meemaakt wat zij heeft meegemaakt.
Dat is waarom we haar verhaal delen, omdat het verhaal van mijn dochter dat van veel andere kinderen is... te veel!
Vertel ons alsjeblieft je verhaal; wij zullen je helpen de steun te ontvangen die jouw school je zou moeten geven.
Nu gaat het beter met Sofia; ze is van school veranderd en haar moeder vertelt dat ze al nieuwe vrienden heeft. Helaas is haar verhaal niet het enige: pesten is een probleem waar, hoewel bekend, nog geen oplossing voor gevonden is. Onderschat nooit een kind dat klaagt dat hij last heeft van een klasgenoot. Zwak pesterijen niet af, maar zorg voor een luisterend oor!
