Hardop in jezelf praten is een mechanisme dat ons helpt de voorwerpen te vinden die we kwijt zijn
Heb je ooit mensen op straat of in supermarkten hardop zien denken? Welnu, voor zover ze vreemd kunnen lijken, zijn ze dat in werkelijkheid niet, en het is een recente Amerikaanse studie om dit te bewijzen. Volgens de psychologen Gary Lupyan en Daniel Swingley zijn zij die in zichzelf praten namelijk de intelligentste personen. Albert Einstein is een voorbeeld om te onthouden dat achter deze ongewone praktijk een genie schuilgaat.
via sas.upenn.edu
De Amerikaanse studie Self-directed speech affects visual search performance, gepubliceerd in het tijdschrift "The Quarterly Journal of Experimental Psychology" in 2011, heeft een algemene gedachte verdreven dat bij mensen die hardop denken een steekje los zit. Het onderzoek van de twee psychologen is er namelijk op gericht om meer te leren over de effecten van deze externe reflectie op visuele processen, die door deze personen worden gebruikt om naar specifieke doelen te zoeken.
Wanneer iemand bijvoorbeeld naar een pen op het bureau zoekt, spreekt hij het hardop uit om het te onthouden en het zoeken te vergemakkelijken, zonder zich ervan bewust te zijn. Dit mechanisme helpt deze personen om de associatie tussen het abstracte aspect van de naam van het object en het visuele, materiële aspect te versterken.
De psychologen Gary Lupyan en Daniel Swingley hebben 22 universiteitsstudenten gevraagd om brood of een appel in een supermarkt te zoeken. Het resultaat was dat diegenen die het woord van het voedsel dat ze zochten hardop noemden, dit sneller vonden dan degenen die dat niet deden. Dit resultaat wordt verklaard door het feit dat de informatie die aan jongeren wordt gegeven, van de perceptuele of conceptuele sfeer van het object naar die van de taalcode gaat, en vervolgens van de linguïstische naar de non-verbale van de conceptuele voorstelling van brood of appel gaat.
Kortom, ons brein werkt voor visuele en verbale associatieprocessen, en dit schijnbaar moeizame mechanisme helpt ons om ideeën te herschikken, de zenuwen te kalmeren en onze aandacht beter te focussen. Maar pas op, dit alles werkt alleen als we de aard weten van het object waarnaar we op zoek zijn, juist omdat we al deze tandwielen activeren.
Kortom, het zou goed zijn om af en toe eens hardop te denken om onze cognitieve processen te versterken. Immers, als geleerden zeggen dat het niet gek is, waarom zouden we het dan niet doen?
Source: https://www.sas.upenn.edu/~swingley/papers/lupyanSwingley_qjep11.pdf
