2 broers sluiten vriendschap met een gehandicapt kind: de schoolbuschauffeur schrijft hun ouders om hen te complimenteren
Een van de belangrijkste kenmerken van kinderen is hun oprechtheid: de neiging om zich met gebaren en woorden duidelijk en helder uit te drukken, zonder gebruik te maken van de filters die wij volwassenen gewoon zijn om in ons dagelijks leven te gebruiken.
Maar deze openhartigheid kan zich soms manifesteren in wreedheid of altruïsme - en dit hangt af van de ontvangen opvoeding. In dit geval was Cindy Clausen, buschauffeur, geraakt door een gebaar van extreme vriendelijkheid en liefheid van twee kinderen.
Als schoolbuschauffeur is Cindy gewend om allerlei kinderen te zien, en slechts een paar gebaren zijn voldoende om ze in te kaderen; maar ondanks haar lange ervaring was ze ontroerd door het gedrag van twee kinderen.
Het gaat om Annaliese en Jorge, broer en zus, die vrienden zijn geworden van Jackson, een gehandicapte jongen: elke ochtend klimmen ze in de bus, zitten ze naast hem, houden hem gezelschap tot aan school en helpen hem om de bus uit te stappen. Een houding die heel anders is dan die van hun leeftijdsgenoten die ofwel Jackson ontwijken, ofwel hem bespotten en hem vernederen.
Precies dat verschil in vergelijking met hun klasgenoten heeft Cindy ontroerd, die besloot om een brief te schrijven aan de ouders van Annaliese en Jorge, en hen bedankte omdat ze van hun kinderen zulke lieve en onzelfzuchtige wezens maakten. Hier is de volledige tekst, zoals gepubliceerd door Cindy op Facebook:
"Ik voel me verplicht om te schrijven om u te vertellen hoe mooi uw kinderen zijn, van binnen en van buiten! Dit kan alleen te wijten zijn aan de opvoeding, aan geduld en begeleiding, aan de voorbeelden die u hebt gegeven en geleerd.
Ik heb een kind in mijn bus met de naam Jackson. Beide kinderen hebben hem zoveel compassie en steun getoond. Elke dag vragen uw kinderen of ze naast Jackson kunnen gaan zitten.
Soms is Jackson een beetje verdrietig om in de bus te stappen, maar zodra hij Annaliese en Jorge ziet begint hij te glimlachen. Jackson heeft moeite met lopen en het kost hem een tijdje om te gaan zitten.
Vandaag zei Annaliese tegen hem "kom op Jackson, je kunt het" en toen we bij school aankwamen, lukte het Jackson zelf om met zijn rugzak uit te stappen!
Ik weet dat jullie weten hoe geweldig jullie kinderen zijn, maar ik wilde laten weten dat het te zien is!"
We kunnen ons alleen maar voorstellen hoe trots de ouders van de twee kinderen zijn, en we hopen dat we steeds vaker kinderen als Annaliese en Jorge om ons heen zullen hebben.
