Een oma stuurt een brief naar een krant vanuit het verpleeghuis om over haar eenzaamheid te vertellen
Sommigen noemen het de cyclus van het leven, voor anderen is het een teken van de onverschilligheid van onze tijd. Als we jong zijn, zijn we vol energie en omringd door vrienden en relaties. Dan krijgen we een gezin waar we onze genegenheid op baseren. Maar wanneer onze kinderen opgroeien en hun eigen leven hebben, kan het gebeuren dat we alleen achterblijven, tragisch alleen.
Een oudere vrouw, moeder, oma en overgrootmoeder, heeft haar toestand aan een spaanse krant verteld. We bieden je de vertaling van haar ontroerende brief die ons doet nadenken over hoe we met de oudere generaties omgaan.
Het heeft als titel: "Dat wat ik heb en dat wat ik niet heb".
"Deze brief vertegenwoordigt de balans van mijn leven. Ik ben 82 jaar oud, ik heb 4 kinderen, 11 kleinkinderen, 2 achterkleinkinderen en een kamer van 12 vierkante meter. Ik heb niet langer een huis of zelfs mijn geliefde dingen, maar ik heb iemand die de kamer opruimt, mijn eten klaarmaakt en mijn bed opmaakt, zij neemt mijn bloeddruk op en weegt me. Ik hoor niet langer de lach van mijn kleinkinderen, ik kan ze niet langer zien opgroeien, knuffelen en ruzie met ze maken; sommigen van hen komen om de 15 dagen naar me toe; anderen om de drie of vier maanden; anderen, nooit.
Ik maak geen kroketten meer of gevulde eieren en ook geen gehaktballen, en ook geen kruissteek. Ik heb nog wat tijdverdrijf en de sudoku waar ik me mee vermaak".
"Ik weet niet hoeveel tijd ik nog heb, maar ik zal moeten wennen aan deze eenzaamheid; ik doe bezigheidstherapie en help waar ik kan, mensen die er erger aan toe zijn dan ik maar ik wil me niet aan hen hechten: ze verdwijnen vaak weer. Ze zeggen dat mensen steeds langer leven. Waarom? Als ik alleen ben, bekijk ik familiefoto's en herinneringen die ik van thuis heb meegenomen. En dat is alles.
Ik hoop dat de volgende generaties begrijpen dat het gezin is gebouwd om een toekomst te hebben (met de kinderen) en onze ouders de tijd te geven die ze ons gaven om op te groeien."
De brief, gepubliceerd in een krant in Granada, werd op Twitter gedeeld door Aner Gondra en ging meteen viral. We hopen dat nieuwe technologieën jongeren zullen helpen om het leven beter te begrijpen en respect en liefde te tonen aan degenen die hen zijn voorgegaan. Wat is er immers mooier dan tijd doorbrengen met je grootouders?
