De gelijkenis van de ring, die ons leert om altijd zelfvertrouwen te hebben
Met weinig zelfvertrouwen kun je geboren worden of je kunt het na verloop van tijd verliezen door negatieve ervaringen. In ieder geval is het altijd goed om te proberen het terug te krijgen, om beter in de wereld maar vooral met jezelf te kunnen leven. Als je ook in een fase leeft waarin je geen zekerheid hebt, ben je altijd aan het twijfelen en ben je de eerste die niet in je capaciteiten gelooft, hier is een gelijkenis die je iets heel belangrijks leert, om in momenten van zwakte in gedachten te houden.
Op een dag kreeg een oude wijze man bezoek van een jongeman die aangaf weinig zelfvertrouwen te hebben en zich onder druk te voelen gezet door anderen.
"Ze zeggen dat ik niets waard ben, dat ik alles verkeerd doe, onhandig ben en niets mijn situatie kan verbeteren...". De wijze man onderbrak hem en besteedde weinig aandacht aan zijn woorden: "Dat spijt me jongen. Maar nu ben ik druk bezig en heb geen tijd voor je. Maar als je in mijn plaats naar de markt gaat, ben ik sneller klaar zodat ik je probleem kan oplossen".
De jonge man voelde zich opnieuw vernederd en op de achtergrond geplaatst, maar accepteerde toch de opdracht van de wijze man.
"Ga naar de markt en probeer deze ring te verkopen. Accepteer ieder bod, als het maar niet minder is dan een gouden muntstuk".
De jongen ging naar de markt, vol vertrouwen om de wijze zijn verdienste te brengen.
Veel mensen stopten om naar zijn ring te kijken, maar hun interesse hield op toen ze de prijs hoorden: "jongen, ik kan je hooguit wat zilveren muntstukken geven, maar een gouden muntstuk is overdreven!". Nadat hij werd uitgelachen en uitgescholden, keerde hij ontmoedigd terug naar de wijze man.
"Meester, het spijt me, maar op de markt geloofde niemand in de waarde van de ring. Ze hebben me zelfs een koperen pot aangeboden!" zei hij.
De wijze vond het niet erg, integendeel, hij kreeg een idee: "Jongen, jouw woorden gaven mij inspiratie! We moeten de ring door een expert laten beoordelen. Ga naar de juwelier en luister naar zijn oordeel".
De jongen liep naar de juwelier in het dorp welke, na de ring nauwkeurig te hebben bekeken, verklaaarde: "Ik kan je niet meer dan 58 muntstukken geven. Als je meester geen haast had, kon ik hem beter evalueren en tot 70 komen, maar voorlopig is dit het aanbod."
De jongen geloofde de juwelier niet, dus rende hij terug naar de wijze man en vertelde hem alles. De wijze luisterde naar de woorden van de jongen, en concludeerde: "Mijn jongen, ik hoop dat je iets geleerd hebt. Je hebt de oplossing voor het probleem waar je voor kwam. Zoals je op de markt gezien hebt, begreep niemand de waarde van de ring omdat niemand een expert was. Maar de ring heeft een grote waarde. Tegelijkertijd, moet je geen aandacht schenken aan de oordelen die mensen zich tot jou richten. Mensen kennen jouw waarde niet, net als die van de ring. Je moet zelf in je waarde geloven en je zult zien dat het heel gemakkelijk voor je zal zijn om de meningen van anderen te negeren".
De jongeman vertrok, eindelijk bewust van zijn waarde en van de ring die de wijze man hem gaf.
