Ze werd in een struik achtergelaten toen ze 9 maanden oud was: het duurt 80 jaar voor ze de waarheid ontdekt
In de zomer van 1937 werd een meisje van slechts 9 maanden oud toevallig gevonden in een struik met de handen gebonden. Een familie die in dat gebied hun vakantie doorbracht vond haar; van haar ouders geen enkel spoor. Dit meisje, dat Anthea Ring heet, heeft zich haar hele leven afgevraagd waarom ze dit gedaan hadden, wat het einde van haar leven had kunnen betekenen, en uiteindelijk, op 80-jarige leeftijd, heeft ze de antwoorden gekregen dankzij moderne genetische genealogietechnieken.
via BBC.com
Toevallig gevonden, achtergelaten op een heuvel...
Zoals elk jaar bracht de familie Dodd hun zomervakantie door op de heuvels van South Downs in Sussex; plotseling hoorde de moeder een geluid en, hoe absurd ook, ze wist meteen dat er een baby in de buurt was.
En ze had gelijk: onder een struik, met haar handen vastgebonden, haar lichaam bedekt met insekten, uitgehongerd en wanhopig lag daar inderdaad een baby. Het meisje werd naar het ziekenhuis van Worthing gebracht, waar ze maar liefst zes maanden bleef, in afwachting tot de Politie het onderzoek had uitgevoerd en de familie had opgespoord. Helaas was dit niet mogelijk en zodoende werd Anthea door Douglas en Margaret Shannan geadopteerd.
Toen ze 24 jaar was, was Anthea al moeder van twee dochters en het was vanwege de geboorte van haar dochter Christine dat haar adoptieouders besloten met haar te praten.
Anthea wist vanaf haar negende dat ze was geadopteerd, maar was zich niet bewust van de omstandigheden van haar ontdekking.
Anthea kwam te weten van het hoe en waar ze was gevonden en van het nationale onderzoek dat de politie lanceerde voor poging tot moord.
Anthea Ring con i figli Jonathan e Christine
Op die dag keerde Anthea naar huis terug, huilend, vertelde haar man alles en besloot toen alles te vergeten. Maar toen ze grootmoeder werd, kwamen de herinneringen terug en met hen de wens om uit te zoeken wat haar oorspronkelijke familie was.
Anthea begon haar onderzoek in 1994, toen ze al 57 jaar oud was...
Ze kon zich niet voorstellen hoe moeilijk het pad zou zijn dat ze besloten had te bewandelen. De eerste aanwijzing kreeg ze van een politieagent die aan haar zaak had gewerkt: hij vertelde haar dat ze niet uit een familie van het gebied kwam, omdat het in zo'n gemeenschap niet mogelijk zou zijn om zoiets geheim te houden. Anthea moet ergens anders zijn geboren.
De vrouw kwam niets meer te weten totdat ze in 2012 besloot een DNA-test te ondergaan die iets over haar etniciteit zou onthullen.
Uit de resultaten bleek dat Anthea 92% Iers was en verwanten had in zowel Ierland als de Verenigde Staten. Door wat onderzoek was het mogelijk om een nicht op te sporen die van haar vaders kant moest zijn (ook al was over hem niets bekend): de vrouw heet Jane, woont in Noord-Carolina maar komt uit County Mayo, Ierland.
Twee jaar later werd een andere persoon gevonden die waarschijnlijk familie van Anthea zou zijn, Ann, uit Galway County. Ze had echter geen genetische kenmerken gemeen met Joan en dit suggereerde dat de verwantschapsrelatie de kant van de moeder interesseerde.
Het keerpunt kwam in 2016, toen de genetische genealogie-expert Julia Bell haar verhaal hoorde en voorstelde haar te helpen.
De vrouw moedigde haar aan om andere testen bij verschillende bedrijven te ondergaan omdat ze beweerde dat vijf jaar na haar eerste poging, haar kansen dat een verre verwant hetzelfde had gedaan, niet genegeerd konden worden.
De verschillende resultaten lieten toe om Anthea met andere verre familieleden te verbinden en hoewel het netwerk ingewikkeld was, konden ze doorgaan met het onderzoek en aannemen dat één ouder afkomstig was uit de familie O'Donnell en de ander uit de familie Coyne.
Een naam die een lichtje deed branden.
"Ik had een kopie besteld van het register met de onwettige geboortes van 1936 in Engeland en Ierland en daar verscheen de naam van een zekere Ellen O'Donnell, geboren in 1911, die in 1936 het leven had geschonken aan een meisje".
Anthea ontdekte dat Ellen in 1945 getrouwd was, zeven jaar dus na haar geboorte, en nog vier kinderen kreeg. Een van hen stemde ermee in de DNA-test te ondergaan en uiteindelijk werd bewezen dat hij een halfbroer was.
Dankzij deze informatie kon de vrouw haar geboortebewijs vinden: ze werd geboren op 20 november 1936 en heette Mary Veronica.
Volgens andere documenten was haar moeder met het kind naar Londen verhuisd en was ze te gast bij verschillende instellingen voor alleenstaande moeders: de dynamiek van haar bewegingen suggereert dat ze het kind wilde houden, maar toen werd niets meer van haar vernomen en daarmee ook de bepaalde verklaring van die achterlating op de heuvel.
In de jaren dertig werd Londen echter getroffen door een trieste kinderhandel: veel alleenstaande moeders betaalden gezinnen om hun kinderen te houden terwijl zij moesten werken, maar sommigen profiteerden ervan om ze te verkopen aan andere, rijke families, die geen kinderen konden krijgen.
De meest aannemelijke mogelijkheid is dus dat Anthea het slachtoffer is geworden van een kinderhandel die verkeerd afliep.
Op dat punt aangekomen moest de identiteit van de vader nog worden onthuld, maar het werk van Julia Bell had op dat moment zijn vruchten afgeworpen: ze was erin geslaagd een groep van zes Ierse broers te identificeren die in 1936 in Londen waren om te werken.
Om erachter te komen wie van hen haar vader was, was een laatste genetische inspanning nodig.
Nadat vier van de zes broers om reden van logica waren uitgesloten, bleven er twee over, maar die hebben geen kinderen gehad: hoe konden ze doorgaan met de DNA-testen? De laatste poging werd gedaan op enkele van de boodschappen die een van de twee had verzonden naar familieleden en die de gevonden neven en nichten van Anthea nog steeds hadden bewaard.
In de video hieronder kun je het moment zien waarop het mysterie eindelijk onthuld is.
