Een vrouw vindt een bij in moeilijkheden... en krijgt een band met haar die elke verbeelding overstijgt
In het vroege voorjaar van 2017 was Fiona Presley bezig met tuinieren in haar Schotse tuin toen haar oog viel op een insect dat langs haar voeten dwaalde: een hommelkoningin. Om te voorkomen dat het vertrapt zou worden, pakte Fiona het op en pas toen realiseerde ze zich iets vreemds: het harige insect had geen vleugels. De vrouw bood haar wat gesuikerd water aan en plaatste het op een bloem in de buurt, in de hoop dat ze het vanzelf zou redden. Maar toen ze een paar uur later ging controleren, vond ze haar er nog steeds roerloos zitten: met een storm aan de horizon besloot ze om nog iets te doen om haar te helpen.
via Lars Chittka
Fiona dacht eraan de nieuwsgierige koningin zonder vleugels in de hitte van haar huis te brengen, haar te voeden met nog wat gesuikerd water en haar te beschermen tegen de regen. Maar de storm hield ook de volgende dag aan, dus werd ze gedwongen om de bij voor twee opeenvolgende nachten binnen te houden.
De meelevende vrouw nam contact op met de Bumblebee Conservation Trust, die zich bezighoudt met het bestuderen van deze delicate dieren en het sensibiliseren van burgers voor het probleem van hun bescherming. Nadat ze de situatie had uitgelegd, begreep ze dat het waarschijnlijk een virus was dat verantwoordelijk was voor de mutatie die de vleugels van de koningin niet had ontwikkeld en die, in haar eentje, weinig mogelijkheden had om te overleven.
Fiona had daarom twee mogelijke alternatieven: haar dood laten gaan of proberen haar een kans te geven. Ze koos voor het laatste en gebruikte al haar creativiteit.
De bijenkoningin, officieel omgedoopt tot Bee, had een tuin nodig waar ze zichzelf kon voeden, veilig kon zijn voor mogelijke roofdieren en niet de concurrentie van haar gevleugelde familieleden kon ondergaan, die sneller zijn.
Daarom bouwde Fiona haar eigen omheinde tuin, vol met sappige bloemen om de nectar uit te zuigen.
Elke dag ging Fiona controleren of het goed met haar ging. Ze bracht haar wat gesuikerd water als versterking van haar dieet en bracht haar naar huis toen het weer onstuimiger werd. En toen begon er iets verrassends te gebeuren.
Telkens wanneer Fiona in de buurt van Bee's tuin stopte en de hoes opendeed, kwam de koningin uit haar schuilplaats om haar te begroeten. Het dier klom op de stengels tot het de hand van de vrouw bereikte, en liet een gevoel zien dat alles in zich had om 'vreugde' genoemd te worden.
De vrouw begon dit gedrag te bewonderen met groeiende nieuwsgierigheid, zich ervan bewust dat ze te maken kreeg met een meer uniek dan zeldzaam fenomeen.
Bee leek het fijn te vinden om niet alleen te zijn: het contact met de vrouw leek het kleine insect wakker te maken, waardoor het vitaliteit kreeg zelfs in de dagen dat het lusteloos leek. Hommels zijn extreem sociale wezens en Bee bewees dat.
Vrienden en familie hadden het meteen in de gaten: tussen Fiona en Bee was er een echte band, die uiteraard niet bestond uit glimlachen en woorden maar uit kleine reacties en nuances, goed zichtbaar zelfs voor een onervaren persoon.
De band ging enkele maanden door, maar ondanks de buitengewone gebeurtenissen ging Bee's biologische klok door. In de natuur leven de hommelkoninginnen slechts één seizoen: ze bouwen het nest in de lente, zetten een kolonie op die de hele zomer in het veld vliegt en dan sterven ze als de herfst aanbreekt, en laten ze de larven van de koninginnen beschut achter die de volgende lente zullen uitkomen.
Dus op een dag, vijf maanden na haar redding, viel Bee in slaap in de hand van Fiona, zonder wakker te worden. Het werd toen begraven in een beschutte en discrete hoek van de tuin, vergezeld van haar favoriete bloem.
Fiona wist dat het zou gebeuren en verwelkomde de gebeurtenis met de wetenschap dat ze haar kleine vriendin een gelukkig en veel langer leven heeft gegeven dan de natuur haar had voorzien.
Deze ervaring heeft haar en ons allemaal geleerd dat er veel aspecten zijn die we nog niet hebben ontdekt over deze wereld en de wezens die er wonen. Een klein insect met de naam Bee heeft "gevoelens" getoond die geen enkele expert ooit in zijn soort had vastgelegd, en dit laat ons deze dieren in een totaal ander perspectief zien.
Dit verhaal bereikte ook Lars Chittka, hoogleraar ecologie aan de Queen Mary University in Londen, die de buitengewone aard van het evenement benadrukte en concludeerde: "Soms hebben we aanhankelijke externe waarnemingen nodig, zoals die van mevrouw Presly, om nieuwe uitgangspunten te genereren en nieuwe horizonten te openen ".
