Vader zeepaard maakt zich klaar voor de bevalling: een paar tellen later vindt een klein wonder plaats
Zeepaardjes (of Hippocampus) komen in alle zeeën van de wereld voor, behalve in de ijszee. De naam waarmee we ze kennen is afgeleid van hun gelijkenis met het paard, vooral zichtbaar in het hoofd en in de borstvinnen (die net onder de kieuwen zitten) die op de oren lijken.
De verticale lijn van deze vis is in de loop van miljoenen jaren geëvolueerd om zich aan te passen aan de kustgebieden waar algen, koralen en riffen in overvloed zijn, waaraan de zeepaardjes zich met hun staart aan vastklampen, die een soort grijpbare ledemaat is geworden.
Maar ze hebben nog meer ongebruikelijke eigenschappen, want zelfs het reproductiesysteem biedt verrassingen.
De zeepaardjes zijn een zeer zeldzaam voorbeeld van mannelijke zwangerschap, het proces waarbij niet het vrouwtje, maar het mannetje de eieren bij zich houdt tijdens het broeden. Het vrouwtje legt namelijk de eitjes in de buidel van haar partner en maakt zich klaar om andere eitjes te produceren.
Hij maakt deze delicate fase van de 'zwangerschap' mee, waarbij de buik aanzienlijke dimensies kan krijgen.
Aan het einde van de broeiperiode, die tussen de 9 en 45 dagen kan duren, afhankelijk van het soort, geeft het mannetje geboorte aan het nageslacht via een echte bevalling: zijn ademhaling neemt toe, zijn spieren beginnen te samentrekken en honderden nieuwe levens komen ter wereld voordat de vader uitgeput op de bodem raakt.
Zoals zoveel vissen, verlaten ook zeepaardjes hun jongen na de geboorte: hun strategie is om zich te focussen op kwantiteit, wat de reden is dat ze soms wel 2000 jongen op de wereld brengen in een enkele bevalling.
In deze video, die gemaakt is in het aquarium The Deep Hull in het Verenigd Koninkrijk, kun je dit zeldzame en fascinerende fenomeen zien.
