Daarom moest deze bar een doolhof aan de uitgang maken om sluiting te voorkomen
Soms lijkt het erop dat de wetten van een overheid niet dienen om het leven van burgers eenvoudiger te maken of te verbeteren, maar juist om het gecompliceerder te maken. Misschien omdat men er te makkelijk over denkt, niet nadenkt over de gevolgen die een bepaalde wet zou kunnen hebben en of dat wel echt nuttig en toepasbaar is. Neem bijvoorbeeld deze gebeurtenis in India (al gebeurt het ook dichter bij huis): een nieuwe wet vereist dat bars die alcoholische dranken verkopen zich op een afstand van minstens 500 meter van de eerste weg of snelweg bevinden. Een maatregel waardoor veel bars dreigen te moeten sluiten...
De wet maakt deel uit van het programma om rijden in dronkenschap te hinderen.
Maar het belangrijkste effect van de wet was niet dat het aantal ongelukken verminderden, maar dat er talrijke winkels die zich vlakbij een straat bevinden, zouden moeten sluiten.
De eigenaars van een bar in de stad Kerala besloten hun bedrijf voort te zetten en hadden een geniaal idee waardoor ze geen risico liepen om te sluiten, ook al bevond de bar zich op slechts 150 meter van de weg.
De eigenaars hebben namelijk bij de uitgang van de bar een labyrint gemaakt die het pad meer dan 400 meter verlengt, en zo dus op 520 meter van de straat ligt. Zoals de wet beschreven is, is er geen belemmering voor de constructie van een dergelijk hulpmiddel.
Omdat de afstand in de wetgevingstekst niet gedefinieerd wordt als een "rechte lijn", moesten de autoriteiten het labyrint wel als legaal beschouwen. Dit is nou echt zo'n geval van: door de mazen van de wet kruipen!
