Weet je waar de gebruikte hotelzeepjes naartoe gaan? Deze man weet het, en had een idee
Eén van de grootste problemen van ons tijdperk is verspilling, zowel van etenswaar als van levensmiddelen. Vaak hebben we het niet eens in de gaten hoeveel afval we creeeren en hoeveel we zouden kunnen besparen als we wat meer aandacht zouden besteden aan het recyclen: we merken het nog minder als we op vakantie zijn, in een comfortabel hotel bijvoorbeeld. Waarschijnlijk heb je er nooit bij stilgestaan maar in hotels is het woord "verspilling" aan de orde van de dag, om het de gasten maar van alle gemakken te voorzien. Neem nou bijvoorbeeld de zeepjes: die worden elke dag verwisseld, of ze nu helemaal gebruikt zijn of niet. Waar blijven die stukjes zeep? Ze worden eenvoudigweg weggegooid, maar een vooruitziende man heeft besloten er iets anders mee te doen.
Zeepjes iedere dag verwisselen, of ze nu wel of niet gebruikt zijn, is verplicht voor hotels van een hoog niveau: het is een vereiste om de 5 sterren te krijgen.
Volgens een wereldwijde schatting, worden iedere dag 5 miljoen zeepjes weggegooid.
Een amerikaans bedrijf heeft besloten om dat wat binnenkort afval zou worden, te veranderen in iets positiefs.
Clean the World is een bedrijf in Florida: zij smelten de hotelzeepjes en verpakken deze nieuwe zeepjes om ze naar landen te sturen die ze nodig hebben.
Oprichter van het bedrijf is Shawn Seipler: vanwege zijn werk bevindt hij zich vaak in hotels en hij was het die dit concept bedacht om de zeepjes te hergebruiken.
De man vertelt dat hij het zeepprobleem toevallig ontdekte: hij kwam terug in zijn kamer toen de schoonmaakster in de badkamer bezig was, en hij zag dat de oude zeepjes werden weggegooid, ook al waren ze niet gebruikt. Hij kwam er na zich te hebben geinformeerd achter, dat deze praktijk door veel 5 sterren hotels gevolgd wordt.
Nieuwsgierig geworden, heeft hij het proces van "re-fusionering" van de zeepjes ontdekt voor de verpakking van een nieuw product.
Hij had een briljant idee: het verwerken van de door de hotels weggegooide zeepjes om nieuwe zeepjes te maken en die op te sturen naar de armere landen, waar vele ziekten worden doorgegeven door eenvoudigweg een gebrek aan hygiene en slechte beschikbaarheid van ontsmettingsmiddelen.
Dit betreft niet alleen de zeepjes maar ook de flesjes shampoo, handcremes en douchegels. Alles wordt weggegooid en vervangen, ongeacht het gebruik ervan.
Hotels die meedoen aan het initiatief van Shawn betalen 50 cent per kamer per maand, voor de kosten dat het recycling proces vraagt.
Het bedrijf levert de deelnemende bedrijven afvalbakken voor de juiste inzameling van het afval, en zorgt ook voor het ophalen van de bakken als ze vol zijn.
De Clean the World heeft tegenwoordig 3 actieve centra: in Florida, in Las Vegas en in Hong Kong. De eindprodukten worden verzonden naar non-profit organisaties, zoals het Rode Kruis,
Het bedrijf is zich steeds bewust van de dagelijkse verspilling: het grootste gedeelte van de flesjes die de verwerkingspunten bereiken zijn nog voor minstens driekwart gevuld.
In 2016 heeft het bedrijf 7 miljoen zeepjes geproduceerd en 400.000 hygienische pakketten gedistribueerd.
De inzet van het bedrijf is voorbeeldig: een kwart van de jaarlijkse 16.000 kinderen die sterven is te wijten aan diarree en longontsteking, ziektes die ook door gebrek aan hygiene worden overgedragen.
Het succes van dit project is duidelijk: het bedrijf werkt tegenwoordig samen met zo'n 20% van de amerikaanse hotels, maar ook andere vormen van hotelfaciliteiten zijn aagesloten.
Hier volgt een video om de missie van Clean the World beter te begrijpen: hun doel en het werk van al hun medewerkers is bewonderenswaardig. Een idee geboren uit de wetenschap dat we het ons niet moeten veroorloven om zoveel te verspillen als we weten dat er in de wereld mensen zijn die geen water tot hun beschikking hebben en doodgaan van de honger. Clean the World lost het probleem van de armoede in de wereld zeker niet op, maar als er meer van dit soort projecten zouden zijn, woonden we ongetwijfeld in een betere wereld.
