Teleurgesteld door de komst van het derde meisje, beschuldigt de man zijn vrouw
Als je in verwachting bent van je eerste kind, maar ook daaropvolgende kinderen, is het normaal om te fantaseren over het geslacht van de baby en je erop te verheugen om het te leren kennen. Een jongen of een meisje? In de maanden voor de geboorte wordt er over niets anders gepraat en terwijl sommige stellen het meteen willen weten, zijn er anderen die wachten tot de dag van de bevalling.
Meestal accepteert men elke “verrassing”, maar toch zijn er ouders die, na één of twee kinderen van hetzelfde geslacht, graag willen dat de nieuwe aanwinst van het andere geslacht is, maar dit gebeurt niet altijd. Dit is een bron van discussie geweest tussen een man en zijn vrouw. Met twee dochters en de derde op komst was hij helemaal niet tevreden en gaf hij zijn vrouw de schuld van wat er gebeurde. Laten we eens kijken hoe het is gegaan.
Jongetje of meisje?
Het verhaal werd verteld op Reddit door een vrouw die ruzie had met haar man vanwege hun derde dochter op komst. Met al twee meisjes biechtte de vader op dat hij graag een jongen als derde kind had gehad en wees naar zijn wederhelft als zijnde verantwoordelijk voor wat er gebeurde.
"We zaten in de auto en waren op weg naar het huis van de moeder van mijn man toen hij me vertelde dat hij een beetje teleurgesteld was over de komst van een derde meisje - vertelde de auteur van de post - en hij vertelde me ook dat het te verwachten was, omdat ik drie zussen had. Ik wees hem erop dat dat detail over mijn zussen niets te maken had met de geboorte van ons derde kind en dat dat niet was hoe biologie werkte, maar hij zei het tegenovergestelde en was er erg van overtuigd".
Daarom was de man er zeker van dat het zijn vrouw was die de geboorte van drie meisjes en geen jongens had veroorzaakt, en dat hij daar op geen enkele manier verantwoordelijk voor was. Zijn vrouw deed er echter alles aan om hem uit te leggen hoe de bijdrage van de ouders tijdens de fase van de conceptie verdeeld is en dat het geslacht alleen door de vader wordt bepaald. Ondanks de uitleg geloofde de man het niet, dus wachtte hij tot hij bij het huis van zijn moeder, een biologe, aankwam om bevestiging te krijgen. In werkelijkheid hoopte hij dat zijn vrouw het mis had, maar dit was niet het geval.
Wie bepaalt het geslacht van een kind?
Roberto Nickson/Pexels
“Toen we bij zijn ouders aankwamen om te lunchen, vroeg hij het aan zijn moeder en zij bevestigde wat ik in de auto had gezegd - vertelde de vrouw - ze vertelde hem dat het geslacht uitsluitend aan de vaders is en dat het helemaal niet mijn schuld of die van mijn zussen was dat we weer een meisje kregen. Toen hij dat begreep, vertrok hij en ging in zijn eentje een wandeling maken - vervolgde ze - en stuurde me toen een berichtje waarin hij zei dat ik hem niet zo in verlegenheid had moeten brengen. Maar was ik degene die fout zat?”
Gebruikers konden het alleen maar eens zijn met de auteur van het bericht en maakten uiteindelijk veel sarcastische grappen over de man en zijn overtuigingen. Het is verkeerd iets te denken en te proberen het als absolute waarheid te laten gelden. Toen hij bij twijfel van zijn vrouw hoorde dat het niet aan haar lag, had de man informatie kunnen zoeken, artikelen kunnen lezen en zijn ideeën kunnen verduidelijken zonder het aan zijn moeder te vragen. Overtuigd van wat hij zei en zonder zichzelf te informeren, zette hij zichzelf voor gek, kreeg berouw en gaf zijn vrouw opnieuw de schuld van wat er was gebeurd.
Luisteren en jezelf ter discussie stellen zijn twee heel belangrijke dingen
Amina Filkins/Pexels
Het verlangen van deze vader is zeker begrijpelijk en we kunnen het ons ook best voorstellen. Maar geloven dat we de absolute waarheid in handen hebben, is iets heel verkeerds. Confrontatie is daarentegen heel belangrijk, net als luisteren naar je gesprekspartner, en als hij of zij ons een idee geeft dat tegenstrijdig is met dat van ons, is het goed om jezelf te informeren in plaats van te blijven vasthouden aan wat er gezegd is.
De bereidheid om te luisteren en het vermogen om een fout te herkennen duiden op een open geest en een goede mate van volwassenheid. Deze echtgenoot toonde helaas het tegenovergestelde, door zichzelf eigenhandig in een ongemakkelijke situatie te brengen.
Wat vind jij van dit alles?
