De echte reden waarom vrouwen minder carrièrekansen hebben heeft niets te maken met het moederschap
Helaas is dit niets nieuws: gendergelijkheid bestaat alleen in dromen en beloften, maar in de praktijk is het nog lang niet bereikt. Het wordt al langer nagestreefd door vrouwen die terecht alleen maar streven naar eerlijkheid.
Ondanks het moderne tijdperk waarin we leven, zijn er echter nog steeds sterke verschillen tussen mannen en vrouwen en veel van deze verschillen zijn het product van verkeerde ideologieën, van valse overtuigingen: werk, gelijk werk, blijft een netelig en veel bevochten onderwerp waarbij vrouwen alle mogelijkheden hebben om de taken van mannen even goed (zo niet beter) uit te voeren, maar nog steeds zwaar worden benadeeld, maar door wie precies en waarom? Laten we daar samen achter komen.
Een noodzakelijk uitgangspunt
FDR Presidential Library & Museum/Flickr
Het geeft te denken: miljoenen jaren geschiedenis en de meeste rechten, zoals het stemrecht bijvoorbeeld, werden nog geen eeuw geleden aan vrouwen “toegekend”. Een tijdsverloop dat gelijk is aan het knipperen van je ogen, vergeleken met de hele geschiedenis van de mensheid: het is dus duidelijk hoe lang de behandeling van mannen en vrouwen altijd met twee maten werd gemeten.
Gezien dit frustrerende uitgangspunt is het niet verwonderlijk dat er nog geen volledige gelijkheid tussen mannen en vrouwen is bereikt. Een van de gebieden waar deze ongelijkheid nog steeds heel duidelijk is, is de werkvloer: hier is het moeilijk om niet te spreken van echte discriminatie van vrouwen.
Met dezelfde academische kwalificaties liggen hun salarissen lager dan die van mannen, ondanks het feit dat ze precies dezelfde functie uitoefenen. En dat is nog niet alles: leidinggevende functies, die dus verbonden zijn aan leidinggevende functies, worden voornamelijk aan mannen toegekend. Wat zijn de factoren die een dergelijke realiteit - op de een of andere manier - zouden moeten “rechtvaardigen”?
De "privileges" van vrouwen...
Freepik - Not the actual photo
Om ons te helpen deze vraag te beantwoorden is er een onderzoek van de Harvard Business Review met enkele schokkende onthullingen. Het is geen mysterie dat een vrouw bij wet bepaalde bescherming geniet op het werk, een privilege als je het zo wilt noemen, zoals de mogelijkheid om met zwangerschapsverlof te gaan.
Dit houdt voor het werk een absoluut gerechtvaardigde afwezigheid in van de werkomgeving om voor een kind te zorgen. Echter, hoe juist en noodzakelijk dit ook is, dit recht wordt niet goed gezien door werkgevers die denken vanuit een puur zakelijke mentaliteit en dus gekoppeld zijn aan productiviteit: een vrouw, en zij alleen, kan zwanger worden en zo gemakkelijk veranderen in een bron die maandenlang afwezig is van de werkwereld. Tot de conclusie komen dat het beter is om een man aan te nemen lijkt helaas de meest genomen “tegenmaatregel”.
Welnu, volgens het bovengenoemde onderzoek is dit zeker niet de reden - niet de belangrijkste - die de grote discrepantie tussen mannen en vrouwen in leidinggevende posities kan verklaren. Het onderliggende probleem zou namelijk te wijten zijn aan een gebrek aan steun in familierelaties. Laten we eens kijken wat dit betekent.
De studie uitgevoerd door de Harvard Business School
Volgens de studie, gebaseerd op de mening van 25.000 respondenten die afstudeerden aan de prestigieuze Harvard Business School, gaven vrouwen met een vaste relatie, misschien zelfs getrouwd, aan dat ze niet genoeg steun van hun partner kregen met betrekking tot hun carrière.
Ze verwachtten allemaal dat hun werk dezelfde prioriteit zou krijgen als dat van hun man, maar 40% vond dat ze op de tweede plaats werden gezet. Het is dus geen kwestie van ambitie, kwalificaties of bekwaamheid, maar alleen van echtgenoten wier werkdoelstellingen altijd op de eerste plaats zijn gesteld, waardoor deze feitelijk zwaarder wegen dan die van hun vrouwen.
Maar liefst 70% van de echtgenoten verklaarde daarentegen dat ze het vanzelfsprekend vonden dat hun werk voorrang kreeg op dat van hun partner. Zo werd veel vrouwen, die volledig in staat waren om hogerop te komen op de “carrièreladder”, direct of indirect een carrière ontzegd.
Dit bewijst nog maar eens hoe bepaalde ouderwetse en egoïstische gedachten echte gendergelijkheid nog steeds moeilijk maken. Wat vind jij?
