"Als ik bij mijn schoonouders ga eten, maken ze altijd gerechten klaar die ik niet eet: wat moet ik doen?"
Als stel is het normaal om met elkaars families om te gaan en in hun gezelschap te lunchen en dineren. Je kunt besluiten om naar het restaurant te gaan om allemaal samen te zijn, zodat er niemand hoeft te koken, of, als dit geen probleem is, je kunt ze thuis uitnodigen.
En hoewel deze bijeenkomsten aan de ene kant positief en ontspannend zijn, zijn er enkele gevallen waarin ze precies het tegenovergestelde blijken te zijn en vaak gebeurt het dat de redenen verband houden met de aanwezigheid van schoonfamilie.
Moeilijke relaties met schoonfamilie
Jonathan Borba/Pexels
Een band opbouwen met de ouders van je partner is niet altijd gemakkelijk. Er zijn verhalen waarin niets gebeurt, mensen kalm zijn en zich nergens mee bemoeien, terwijl het in andere gevallen heel anders gaat. Er kunnen veel redenen zijn waarom je er niet in slaagt een goede relatie op te bouwen, maar respect is ongetwijfeld een van de eerste. Als je de persoon tegenover je niet respecteert, is het praktisch onmogelijk om met hem of haar om te gaan. Dit is waar misverstanden en slechte stemmingen ontstaan.
In het betreffende verhaal was het een gebruiker op Mumsnet die vertelde over wat volgens haar onjuist gedrag van de ouders van haar man was. Na negen jaar met hem samen te zijn geweest, vertelde de vrouw hoe ze bij elk diner dat bij haar schoonfamilie werd georganiseerd, ze altijd eten voorgeschoteld gaven waarvan ze zeker wisten dat het niet op prijs werd gesteld door hun schoondochter.
Wat deden ze?
cottonbro studio/Pexels
"Ik ben al negen jaar samen met mijn man, waarvan we er zeven getrouwd zijn, en ik ben altijd vegetariër geweest - vertelde de vrouw - maar elke keer als ik bij mijn schoonfamilie ga eten, hebben ze vleesgerechten waarvan ze heel goed weten dat ze niet mijn favorieten zijn. Elke keer moet ik nee zeggen. Het lijkt onbeleefd van mij, maar ik vind het eigenlijk onbeleefd van hen. Het is echt moeilijk".
De vrouw vertelt in slechts een paar regels wat haar grootste probleem met haar schoonfamilie is. Het lijkt er bijna op dat ze haar voorkeuren op het gebied van eten niet accepteren en dat ze koppig volharden in het presenteren van niet-vegetarische gerechten, waardoor ze bijna op de proef wordt gesteld. De schoondochter van haar kant heeft het gevoel dat ze dergelijke opleggingen niet wil accepteren, maar is bang om onbeleefd over te komen door eten te weigeren of veel ervan op het bord te laten liggen. Maar is het verkeerd?
Hier voelde ze de behoefte om haar hart te luchten bij internetgebruikers, in de hoop misschien op een beetje begrip en troost. Aan steun ontbrak het zeker niet, net zoals de kritiek op de schoonfamilie niet lang op zich liet wachten, maar er werd ook advies gegeven over de mogelijkheden om nieuwe en ongemakkelijke situaties te vermijden zoals ze die al te vaak heeft meegemaakt.
Enkele adviezen om het probleem te omzeilen...
Wat zou jij doen als je in de schoenen van deze vrouw stond? Omdat ze zich schuldig voelde, ook al was zij niet degene die, laten we zeggen, een beetje chaos veroorzaakte, wilde ze om meningen vragen over de kwestie en hoe ze deze het beste kon aanpakken.
"De volgende keer dat je wordt uitgenodigd, zeg dan dat je je eigen maaltijd meeneemt - stelde iemand voor - en doe dat ook als ze je van het tegendeel proberen te overtuigen"; "Heb je gevraagd waarom ze het doen? - schrijft een ander - Als het mij was overkomen, zou ik onmiddellijk hebben gevraagd wie er vlees op mijn bord had gelegd, ondanks dat ze wisten dat ik vegetariër was, of ik zou rustig hebben gezegd dat er een fout was gemaakt en dat het voor een ander was, omdat er vlees in zat. Je hoeft niet agressief te zijn.”
Een fout die we meestal maken, is dat we denken dat we moeten liegen, al onze ontevredenheid binnen moeten houden of op een krachtige en agressieve manier kenbaar moeten maken, maar dit zijn niet noodzakelijkerwijs de juiste manieren. Soms is het voldoende om de feiten uit te leggen, waardoor anderen op de een of andere manier worden gedwongen te reageren en ook na te denken over de acties die ze ondernemen. Als deze vrouw het had gedaan – of het in de toekomst zal doen – had misschien bij het volgende diner niemand vlees op haar bord gelegd, maar hadden ze eindelijk haar keuze gerespecteerd zonder argumenten of onnodige discussies. Wat vind jij?
