Scholieren op het lyceum spieken tijdens toetsen: de nieuwe docent merkt het en besluit hen een lesje te leren
We zijn allemaal jong geweest en gingen allemaal naar school. Dit betekent dat je meerdere vakken moest studeren om vragen en andere soorten examens te beantwoorden die zijn bedacht om het kennisniveau te evalueren dat elk van hen heeft verworven.
Een ander "alternatief" om voor sommige schriftelijke tests te slagen, was echter spieken. Niet bepaald de juiste methode om op school te gebruiken, maar er zijn mensen die er vaak in zijn geslaagd door te vertrouwen op de vaardigheden van anderen. De docent in dit verhaal besefte dat zijn hele klas spiekte en besloot in te grijpen om hen een lesje te leren.
De strategie van de professor om het de studenten betaald te zetten
Freepik - Not the actual photo
De man in kwestie, een plaatsvervangend leraar, vertelde wat er met hem gebeurde tijdens een van zijn jaren dat hij lesgaf: “Ik werkte bij een onderwijsinstelling, een instelling die geen goede reputatie genoot, en ik besefte meteen dat ik rekening moest houden met de realiteit van waar ik was", schreef de professor op een forum.
Die school werd in feite vooral bezocht door minder bereidwillige kinderen: hun interesse in studeren was erg laag, bijna nul. Bijna al zijn studenten studeerden helemaal niet, slechts een paar jongeren waren ijverig en gemotiveerd: zij waren degenen die de verschillende toetsen in elk vak wisten te maken en vervolgens de antwoorden aan alle anderen gaven.
Omdat hij deze situatie beu was, besloot de professor in te grijpen om hen een goede levensles te geven. Daarom had hij een plan bedacht om het onmogelijk te maken om bij de volgende schriftelijke toets te kopiëren: hij had meer toetsen voorbereid, verschillend van elkaar, en hij kon niet wachten om de gezichten van zijn studenten te zien toen ze zich realiseerden dat ze er niet mee konden wegkomen.
Een kleine wraak, maar tegen welke prijs?
Freepik - Not the actual photo
Zoals verwacht beseften de studenten al snel dat ze niet zoals gewoonlijk konden kopiëren: alle valsspelers raakten in totale paniek en wisten niet wat ze moesten doen, omdat ze wisten dat ze een slecht cijfer zouden krijgen.
Om eerlijk te zijn verklaarde die leraar op het forum duidelijk dat hij een moment in het jaar had gekozen dat weinig invloed had op de schoolcarrière van de jongeren: “die toets zou hun gemiddelde cijfers niet hebben beïnvloed, niemand zou het risico hebben gelopen om te falen of iets dergelijks”, onthulde de man. "Ik wilde die jongeren gewoon laten boeten en genieten van hun verbijsterde en bange gezichten", bekende hij uiteindelijk.
Als je er echter over nadenkt, zelfs als de docent zijn tevredenheid kon uiten, heeft hij het probleem zeker niet opgelost: het bang maken van zijn leerlingen zou er uiteindelijk toe kunnen leiden dat er een nog duidelijker scheidingslijn ontstaat tussen de rol van de leraar en die van de student. Hoewel de figuur van de leraar een zekere macht uitoefent en de taak heeft om toezicht te houden op de studenten, moet hij proberen een dialoog met hen te openen, zodat ze begrijpen waarom spieken in het leven geen actie is die op de lange termijn zijn vruchten afwerpt.
In feite worden kinderen van nature niet lui of ongemotiveerd geboren, dus misschien is het schoolsysteem te veel gefocust op het beoordelen van hun prestaties in plaats van op het verbeteren van hun sterke punten.
Wat brengt studenten ertoe om niet te studeren en de voorkeur te geven aan gemakkelijke sluiproutes?
Freepik
Alleen door te proberen ons te identificeren met de jonge studenten van vandaag kunnen we proberen hun standpunt te begrijpen. Niet iedereen is geschikt om te studeren en dat mag niet als een slechte zaak worden beschouwd: niet willen studeren – in de meest klassieke vorm dan – betekent zeker niet dat je niets wilt doen in het leven, geen ambities hebt.
Sommige mensen dromen er misschien van om handmatig werk te doen waarvoor een dosis kennis vereist is, maar waar de praktijk beslist belangrijker is dan de theorie. Algemene kennis is een achtergrond die uiteraard nuttig is, maar misschien zou wat op school geleerd wordt de jongeren een grotere keuzevrijheid moeten geven.
De keuze voor een lyceum of instituut biedt misschien niet genoeg afwisseling, niet iedereen komt terecht in een onderwijsstructuur die “bij hem/haar past”. Dit kan beslist frustrerend zijn, aanleiding geven tot afwijzing van het schoolsysteem en wrijving veroorzaken tussen leeftijdsgenoten met wie men zich in concurrentie zou kunnen voelen.
De school moet daarom een plek zijn die geschikt is om kennis op te doen, maar waarbij meerdere disciplines betrokken zijn en die erop gericht is elke leerling de ondersteuning en discussie te bieden die hij het meest nodig heeft, de juiste motivaties om een pad te volgen waarvan hij denkt dat het zijn eigen pad is en niet een verplichte en onvermijdelijke fase van het leven. Wat denk jij ervan?
