Op 90-jarige leeftijd wordt ze de oudste vrouw die afstudeert: een waar record
Er komt een moment in het leven waarop je de behoefte voelt om het rustiger aan te doen, aan jezelf te denken en zo min mogelijk te doen, terwijl je geniet van de jaren die nog resten. Iedereen kiest ervoor om het op zijn eigen manier te doen en de beschikbare tijd te gebruiken voor de dingen die hij het liefst doet.
De vrouw in het middelpunt van dit verhaal besloot bijvoorbeeld dat op 68-jarige leeftijd de tijd was gekomen om eindelijk haar opleiding af te ronden en zich in te schrijven aan de universiteit. Laten we deze geweldige persoon leren kennen, en de reden begrijpen die haar ertoe heeft aangezet deze beslissing te nemen.
Het verhaal van een speciaal persoon
University of North Texas/Facebook
Minnie Payne is een prachtige vrouw van 90 jaar die een belangrijk record in haar leven heeft gevestigd: op deze eerbiedwaardige leeftijd studeerde ze af en slaagde erin een van haar grootste dromen te verwezenlijken.
Geboren in een niet rijk gezin, haar ouders waren eenvoudige arbeiders, behaalde de vrouw haar diploma al in 1950, maar vanaf dat moment stond haar schoolcarrière lange tijd stil. De slechte economische omstandigheden dwongen haar de school te verlaten en zich aan het werk te wijden. Ze was onvermoeibaar en werkte eerst bij een vastgoedbedrijf, daarna bij een rechtbank in Carolina, en vervolgens als lerares en transcribent.
In 1961 trouwde ze met Dale, haar man, en met hem stichtte ze een gezin en kreeg ze twee kinderen. Jarenlang kenmerkte het werken als huisvrouw haar leven, totdat de kinderen groter werden en zij weer ging werken.
Een voortdurende verbetering van zichzelf
University of North Texas/Flickr
"Ik heb mezelf altijd willen verbeteren en toen ik op 68-jarige leeftijd met pensioen ging, besloot ik dat ik niet stil zou blijven zitten - verklaarde Payne - Mijn levensfilosofie is dat je altijd iets constructiefs moet doen, zolang je kunt, en ik wilde precies dat blijven doen".
Zo besloot ze om zich aan de universiteit in te schrijven voor de faculteit algemene studies, waar ze vervolgens in 2006, op 73-jarige leeftijd, voor afstudeerde. "Mezelf verrijken betekent ook mijn gezin verrijken - zo verklaarde ze verder - we moeten onszelf in de loop van de tijd altijd verbeteren en dat is wat ik heb geprobeerd te doen".
Het ontbrak haar zeker niet aan wilskracht, net zoals ze veel interesse had in de wereld van de cultuur. Voor de oude vrouw is een opleiding niet essentieel, het is veel meer. Ze had deze kans niet gehad toen ze jong was vanwege financiële problemen, maar waarom zou ze, zodra ze met pensioen ging, niet weer in de boeken duiken? Natuurlijk was het pad niet zo makkelijk en kostte het veel moeite, maar aan inzet ontbrak het haar niet.
Een belangrijke mijlpaal
Terug naar school gaan was een unieke ervaring, net als het samenwerken met mensen die veel jonger waren dan zij en die, volgens wat ze verklaarde, haar altijd hebben gesteund en behandeld als een van hen, zonder al te veel aandacht te besteden aan het leeftijdsverschil. De professoren waren ook van fundamenteel belang voor haar pad, in het bijzonder Billy Roessler, haar academisch adviseur, die altijd aan haar zijde stond en haar hielp op deze lange reis: "Minnie was in alles precies en had zelfs eerder klaar kunnen zijn, maar ze had geen haast en deed er het liefst alles aan om het hoogste niveau van haar opleiding te bereiken."
Dus toen ze in 2006 de driejarige opleiding afrondde, stopte ze niet, maar ging ze verder met de specialistische opleiding. Bovendien is deze vrouw in de loop van de tijd nooit gestopt met werken en werkte ze als redacteur bij verschillende tijdschriften en ook na haar afstuderen wil ze blijven werken: "Het is mijn bedoeling om te blijven werken zolang ik fysiek en mentaal in staat ben om dat te doen - verklaarde ze - zolang ik de kracht heb, zal ik altijd al het mogelijke doen om mezelf te verbeteren".
En wij hopen echt dat ze dat ondanks haar 90-jarige leeftijd kan doen en dat ze nog lang een voorbeeld van wilskracht en vasthoudendheid kan blijven voor ons allemaal, maar vooral voor jongeren die worstelen met hun studies.
