Grootouders bouwen een klein huis om in te wonen, om dichtbij hun kleinkinderen te zijn
Na de ouders zijn de grootouders de belangrijkste mensen voor een kind. Die geruststellende figuren bij wie je je beschermd voelt als mama en papa er niet zijn en die, laten we eerlijk zijn, de kleintjes maar al te graag verwennen. Wie heeft in zijn leven niet minstens één van zijn grootouders aanbeden en magische en onvergetelijke momenten met hem of haar doorgebracht?
Dit is echter niet altijd mogelijk vanwege de min of meer grote geografische afstand. De levens van kinderen kunnen verschillende paden volgen en hen naar plaatsen brengen die verder weg zijn van waar ze geboren zijn, dus zien de grootouders hun kleinkinderen weinig en willen ze niets liever dan wat dichterbij zijn. Hoe? We vertellen over de keuze van twee zeer “originele” grootouders.
De keuze om dichter bij de kleinkinderen te wonen
Tiny House Expedition/Youtube screenshot
Bonny en Ty zijn een stel dat, ver van hun kinderen en kleinkinderen, besloot een keuze te maken die hun leven enorm zou veranderen, maar zeker zou verbeteren. De afstand van dierbaren is vaak moeilijk. Het is alsof we kostbare momenten missen, vooral als er kleinkinderen zijn met wie we graag tijd willen doorbrengen.
De twee echtgenoten die centraal stonden in dit verhaal waren juist hierdoor ontevreden, dus besloten ze dichter bij het gezin te gaan wonen, maar gaven ze een enorm huis op. Ze moesten kleiner gaan wonen, maar na een tijdje lieten ze blij en trots hun prachtige kleine huisje zien. Een kleine constructie van een paar vierkante meter, waarin echter alles aanwezig is wat het stel nodig heeft.
Een heerlijk plekje voor het stel
Tiny House Expedition/Youtube screenshot
Omdat ze prioriteit wilden geven aan hun dierbaren en niet aan de grootte van hun huis, besloten de twee naar een dorp te verhuizen en een nieuw leven te beginnen vol geluk, eenvoud en de essentie. Er zijn geen overbodige spullen in het kleine huis van Bonny en Ty, maar het ontbreekt hen aan niets. Ze kunnen er ontspannen, plezier maken, dineren en hun hobby's blijven uitoefenen zonder iets op te geven.
Het huisje heeft bovendien alles wat je nodig hebt: een keuken, klein maar functioneel; een badkamer, ideaal voor twee personen; een onberispelijke organisatie van ruimtes waarin ze kunnen opbergen wat ze willen, zelfs de mini-schilderkoffer van Ty, die dol is op schilderen. En dan is er nog een praktische zolder waarin ze hun hoekje voor de nachtrust hebben gecreëerd. Natuurlijk leek het postuur van de man niet erg geschikt voor die hoogte, maar uiteindelijk raakten ze eraan gewend en pasten ze zich hier ook aan aan, en slaagden erin een evenwicht te vinden zoals weinigen dat zouden hebben gedaan.
Wat moet je opgeven voor geluk?
Een keuze, die van het leven in kleine huisjes, die de afgelopen jaren veel mensen heeft geïnteresseerd, tot het punt waarop ze besluiten de “klassieke” huizen te verlaten en in een Tiny House te gaan wonen. Of ze nu van hout zijn gemaakt of van oude transportmiddelen of iets anders, wat deze omgevingen gemeen hebben is kleinheid en bruikbaarheid.
Zelfs in de “beperkte ruimte” is het in feite mogelijk om je geluk en dagelijks welzijn te vinden. Voor Bonny en Ty was het niet langer belangrijk om veel vierkante meters ter beschikking te hebben, maar om het huis te kunnen verlaten en de mensen die het dichtst bij hen staan op loopafstand te hebben. Hun kleinkinderen zouden niet meer zo ver weg zijn en ze zouden meer tijd met hen kunnen doorbrengen. We weten dat grootouders er alles aan zouden doen om geen enkel moment van hun leven te missen, toch?
Zou jij ooit een soortgelijke beslissing kunnen nemen en in het belang van je kleinkinderen naar een klein huis als dit kunnen verhuizen?
