Kind van de kleuterschool ontroert iedereen met zijn toespraak: “mama, ik zal je altijd in mijn hart dragen”
Er zijn gebeurtenissen die voorbestemd zijn om hun sporen achter te laten, om onze levens radicaal te veranderen: successen, doelen, maar ook bittere en pijnlijke realiteiten. Het hoort allemaal bij het leven.
Wanneer zich echter op jonge leeftijd een tragedie voordoet, is het veel ingewikkelder om alle emoties onder controle te houden, in balans te blijven en gefocust te blijven op je doelen. Jaxon deed het, op slechts 6-jarige leeftijd is hij al een moedige en verstandige jongen geworden: zijn woorden inspireerden en ontroerden iedereen die het geluk had ze te horen tijdens zijn diploma-uitreiking.
Het verhaal van een kleine grote man
WXYZ-TV Detroit | Channel 7/Youtube
Jaxon Carter is geen kind zoals ieder ander, niet meer: hij is nu speciaal. Hij heeft al empathie voor anderen geleerd, dankbaarheid en een genereus hart. Dit alles op de zeer jonge leeftijd van 6 jaar.
Hij moest snel volwassen worden door een tragisch ongeval waarbij zijn lieve moeder betrokken was: de vrouw overleed toen hij nog maar 5 jaar oud was door een brand. In die periode moest het jongetje aan zijn eerste schoolervaring beginnen: de kleuterschool wachtte op hem.
De jongen verloor ondanks deze gebeurtenis de moed niet en wijdde zich volledig aan schoolactiviteiten, waarbij hij verrassende resultaten behaalde: gewonnen spellingwedstrijden, prijzen en trofeeën in elk vak markeerden een zeer ingewikkeld jaar voor hem. Hij viel zo op door zijn verdiensten en moed bij het omgaan met zijn verlies dat zijn lerares hem vroeg de toespraak aan het einde va het jaar te houden! Niemand verwachtte echter zulke diepzinnige woorden van de jongen.
De verbazing en emotie van iedereen
WXYZ-TV Detroit | Channel 7/Youtube
“Aan het begin van het jaar, toen ik hier aankwam, voelde ik me heel verdrietig: ik had net een paar weken eerder mijn mooie moeder verloren”, begon Jaxon, trillend van emotie maar met grote moed verdergaand. "Ik heb met andere kinderen leren spelen, lezen en schrijven. Gedurende dit jaar ben ik moediger, gemotiveerder en dankbaarder geworden voor wat ik heb", voegde het kind eraan toe terwijl de zaal zich vulde met bewondering naar hem toe.
"Ik wil mijn juf bedanken: als ik me somber voelde, was ze er altijd voor me. Ik wil ook mijn grootouders bedanken en mijn vader wil ik heel erg bedanken: je bent de beste vader ter wereld en ik hou echt heel veel van je", verklaarde de kleine jongen terwijl hij zijn vader recht in het gezicht keek.
Op dat moment was het hele publiek in tranen, maar Jaxon was nog niet klaar met zijn mooie toespraak, allemaal uit zijn hoofd opgezegd: “ik draag mijn toespraak, mijn schoolprijzen en mijn diploma van de kleuterschool op aan mijn geweldige moeder van wie ik altijd zal houden. Ik mis je elke dag heel veel, maar ik voel dat je in mijn hart bij me bent.
Jaxon was, te midden van het applaus en de snikkende menigte, de eerste die zijn vader verbaasde, die zich niet bewust was van de toespraak: de jongen had deze voorbereid met de hulp van zijn oma. Ook het schoolhoofd was verbaasd door deze woorden en beschreef de jongen als een van de meest gewillige en vastberaden leerlingen die hij ooit had gezien.
Het kind heeft zijn hele familie altijd dicht om zich heen, klaar om hem te steunen, en de warmte van degenen die van hem houden, zorgt ervoor dat hij op de beste manier opgroeit en hem alle liefde en genegenheid geeft die hij verdient.
