Ze schrijven elkaar altijd brieven en worden penvriendinnen: na 40 jaar ontmoeten ze elkaar voor het eerst
Heb je ooit een penvriend gehad, iemand aan wie je brieven hebt geschreven, je geheimen hebt verteld, je angsten hebt toevertrouwd? Voor veel mensen, vooral jaren geleden, toen sociale media nog niet bestond die de communicatie veel directer maakte, was dit de manier om contact te houden en elkaar te schrijven. Natuurlijk waren er ook telefoons, maar brieven waren normaal voor het uitwisselen van berichten.
Hoewel dit door velen werd gedeeld, heeft niet iedereen de ervaring gehad om langdurig in contact te blijven met dezelfde persoon. Een situatie waarin de twee vrouwen die centraal staan in dit verhaal zich bevonden.
Het begin van een diepgaande vriendschap
Het begon allemaal toen ze allebei, in 1980, nog maar 10 jaar oud waren. Hun respectieve scholen waren bezig met het afkondigen van een project waarbij leerlingen brieven zouden uitwisselen met klasgenoten in andere delen van de wereld. Zo leerden Haley Briggs, uit Douglassville, Pennsylvania, en Krystel Alston, uit Ontario, Californië, elkaar voor het eerst kennen.
Via eenvoudige gesprekken en vragen hielden de twee meisjes, uiteindelijk vrouwen, lange tijd contact, maar hadden nooit de gelegenheid gehad elkaar persoonlijk te ontmoeten. Ze hadden besloten dit te doen toen ze 50 werden, maar dat was niet mogelijk vanwege de pandemie.
Wat gebeurde er toen? Zijn ze elkaar uit het oog verloren? Absoluut niet, ze bleven met elkaar schrijven en stapten geleidelijk over van brieven naar sociale media.
De eerste ontmoeting pas na 40 jaar...
Pexels - Not the actual photo
Een prachtige en zeldzame vriendschap die veel persoonlijke moeilijkheden overwon, bleef in de loop van de tijd bestaan, totdat ze elkaar precies 43 jaar na de eerste brief persoonlijk ontmoetten.
De kennismaking vond plaats in Pennsylvania, waar Krystel Haley bereikte. "We schreven elkaar niet altijd, maar zelfs na korte momenten van stilte vonden we de tijd om weer contact met elkaar op te nemen - zeiden de twee vrouwen - We vertelden elkaar over hoe ons leven vorderde en op de een of andere manier probeerden we altijd op de hoogte van elkaar te blijven".
Veel handgeschreven brieven waren jarenlang het enige contact tussen de twee, voordat ze overgingen op het gebruik van sociale media, wat hun uitwisselingen en updates zeker versnelde.
Het belang van vriendschap
Tijdens hun eerste en emotionele ontmoeting spraken Krystel en Haley met elkaar en brachten enkele van de eerste brieven mee die ze elkaar op zeer jonge leeftijd hadden geschreven, glimlachend en genietend van elkaars gezelschap na zoveel jaren. Zoals beiden verklaarden, was het uiteindelijke doel van het brievenproject dat door hun scholen werd georganiseerd hoogstwaarschijnlijk het creëren van duurzame vriendschappen.
Het is natuurlijk niet eenvoudig om zo’n toezegging na te leven, maar het is ze gelukt, ze bleven trouw aan een belofte die ze in hun jeugd hadden gedaan, ze overwonnen obstakels, onvoorziene gebeurtenissen, min of meer mooie momenten in het leven, mondiale noodsituaties, maar uiteindelijk zijn ze in hun opzet geslaagd. Ze ontmoetten elkaar, stelden zichzelf persoonlijk voor, schudden elkaar de hand en gaven zich over aan een lange en oprechte omhelzing om een diepe vriendschap te bezegelen, die, zij het op afstand, tussen de schoolbanken was ontstaan.
Een ontroerend verhaal dat ons opnieuw doet begrijpen hoe belangrijk het is om vrienden en mensen te hebben waar we altijd op kunnen vertrouwen.
