"Mijn man wil niet aan mijn zijde staan tijdens de bevalling, ik ben verdrietig en tegelijkertijd bang: wat moet ik doen?"
De zwangerschap is een heel belangrijk moment in het leven van mensen, vooral voor een vrouw is het een van de meest magische, ongelooflijke en tegelijkertijd overweldigende gebeurtenissen. Overweldigend omdat het de balans van het lichaam overhoop haalt, je een nieuw leven in je voelt groeien en je de grote verantwoordelijkheid hebt om al het mogelijke te doen om ervoor te zorgen dat alles goed gaat. Op zo'n kwetsbaar moment in je bestaan zou je niets liever willen dan je geliefde aan je zijde zien, de toekomstige vader van het kind die elk moment naast de moeder staat.
Toch zijn er gevallen waarin deze omstandigheden zich niet voordoen en we te maken hebben met een realiteit die anders is dan we ons hadden voorgesteld. Bovendien is het niet zo vanzelfsprekend dat een man in de verloskamer aanwezig wil zijn als de baby op het punt staat geboren te worden.
Als je partner niet in de verloskamer wil zijn…
Veel vrouwen merken dat ze aan het einde van hun zwangerschap, helaas, één aspect van deze omstandigheid delen: een partner die om welke reden dan ook niet aan hun zijde wil staan op het moment van de geboorte. Een situatie die voor sommige toekomstige moeders geen verschil maakt, terwijl het voor anderen reden tot zorg, angst en ontmoediging is. Vooral voor degenen die voor het eerst bevallen, kan het heel belangrijk zijn om constant iemand in de buurt te hebben die hen ondersteunt.
Partners staan meestal altijd klaar om te helpen: ze zijn er tijdens de negen maanden van de zwangerschap, tijdens controles om de groei van de baby te volgen, ze zijn thuis om aan elk verzoek te voldoen en staan aan de zijde van hun geliefde, maar het is geen vanzelfsprekendheid dat ze er ook op het belangrijkste moment zijn, namelijk in de verloskamer.
Directe getuigenissen van degenen die het uit de eerste hand hebben meegemaakt
"Ik vroeg mijn man om bij mij te zijn op dat moment, maar hij wil niet - zei een vrouw - Hij zegt dat hij niet kalm aan mijn zijde zou kunnen zijn te midden van het geschreeuw en temidden van die opgewonden situatie. Hij adviseerde me om mijn moeder of een vriendin mee te nemen, maar ik krijg de baby met hem en hij is het die ik bij me wil hebben. Er is niets aan te doen, hij zou het niet kunnen verdragen om mij pijn te zien lijden, maar, bekende ze, ik ben erg boos op hem en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan”.
"Ik was ervan overtuigd dat mijn man ook op dat moment aan mijn zijde zou staan. Ik had nooit verwacht dat hij nee zou zeggen, maar dat zei hij wel - zei een andere toekomstige moeder in haar zesde zwangerschapsmaand - Hij was stellig: de bevalling is verschrikkelijk en het is iets dat vooral vrouwen aangaat, hij zal er niet bij zijn. Ik ben hier erg van streek over, ik had het niet verwacht”.
"Ik voel me er naar over, ik denk dat ik mijn man dwing om iets te doen wat hij niet wil - bekende nog een andere vrouw - Hij vertelde me dat het verschrikkelijk was om aanwezig te zijn bij de eerste geboorte en dat hij er alleen voor de tweede zal zijn omdat ik dat wil. Ik heb geen andere mensen naast me en ik weet niet wat ik moet doen, nu is het voor hem te laat om zich terug te trekken, maar ik voel me zo schuldig tegenover hem”.
Hoe ga je om met de aan- of afwezigheid?
Drie van de vele getuigenissen die zich richten op dit grote dilemma: is het juist en noodzakelijk dat een echtgenoot zelfs tegen zijn wil aanwezig is? Het belangrijkste is, zoals in elke situatie, praten, het probleem rustig onder ogen zien, het analyseren en samen proberen de beste oplossing voor beide te vinden. Elk moment van de zwangerschap samen beleven zou een goede manier kunnen zijn om de vader er meer bij te betrekken. Misschien zou het praten met je partner en hem laten begrijpen hoe belangrijk zijn aanwezigheid in die uren kan zijn enorm helpen bij de uiteindelijke keuze.
Door hem het gevoel te geven dat hij een integraal onderdeel van het proces is, hem ervan bewust te maken dat het van essentieel belang is om ook in de verloskamer aanwezig te zijn, zou dat hem alleen maar aanmoedigen. Je moet hem duidelijk maken hoe belangrijk het is, maar als hij het echt niet wil, kun je hem beter niet dwingen. Er kunnen misverstanden en irritaties ontstaan, wat op zo’n delicaat moment niet helpt, vooral als het stel voor de eerste keer het ouderschap ervaart.
In deze gevallen is het beter om het aan je moeder, een zus, nicht of vriendin te vragen, en anders moet je het alleen doen met opgeheven hoofd, ook al bevind je je op een zeer kwetsbaar moment in je leven. Hoe heb jij de bevalling ervaren toen je eerste kindje arriveerde, en wat vind je van deze kwestie?
