“Ik ben woedend: mijn schoonouders zetten spaargeld opzij voor hun kleinkinderen, maar mijn kinderen krijgen minder geld”
Het beheren van familierelaties en ervoor zorgen dat alles soepel verloopt, is een hele prestatie, dat moeten we toegeven. Iedereen die probeert iedereen “te plezieren” zal op een gegeven moment moeten beseffen dat dat niet mogelijk is en dat er zeker iemand zal zijn die teleurgesteld zal worden door een gemaakte keuze. Dit gebeurt vooral als het om geld gaat.
Geld is vaak een reden tot discussie en kan er zelfs voor zorgen dat relaties tussen familieleden verslechteren. Dat gebeurde in dit verhaal, waar het geschil ontstond tussen de schoondochter en haar schoonfamilie. Maar we zullen het beter uitleggen.
Wat was de aanleiding?
Een moeder vertelde haar verhaal op Mumsnet en wilde gebruikers om advies vragen over de vraag of haar gedachten overdreven waren of niet ten aanzien van een keuze van haar schoonfamilie. Het draaide allemaal om het spaargeld dat de twee opzij zetten voor hun kleinkinderen.
"Mijn man en ik hebben twee tienerkinderen, terwijl de broers van mijn man er elk één hebben, van tien en drie jaar oud - begon de vrouw - Op een dag ontdekte ik dat de kinderen van mijn zwagers spaarboekjes die door hun grootouders waren geopend. In eerste instantie dacht ik dat het iets was dat ze alleen voor het 10-jarige meisje hadden gereserveerd omdat haar moeder alleenstaand was, maar toen ontdekte ik dat ze het ook voor de ander hadden gedaan - vervolgde ze - Mijn schoonmoeder besefte dat ik dit had opgemerkt en vroeg me of mijn kinderen een persoonlijke bankrekening hadden voor hun toekomst. Ik zei van wel, en vanaf dat moment begonnen ze ook voor hen geld te storten”.
Een zeer genereus gebaar dat de vrouw op prijs stelde, maar niet helemaal.
Waarom vond ze het gedrag van haar schoonouders niet leuk?
De schrijfster van het bericht wees erop dat de toezegging van haar schoonfamilie om geld opzij te zetten voor hun kleinkinderen zou voortduren tot ze 18 werden. De kinderen van haar zwagers hadden vanaf de geboorte een rekening, terwijl haar kinderen, die toen al tieners waren, minder geld zouden hebben ontvangen. Was dat juist? Voor haar absoluut niet.
"Mijn kinderen krijgen maar vier jaar lang een bijdrage van hun grootouders - schreef de vrouw - ben ik onredelijk als ik vind dat het niet eerlijk is en dat ze ze allemaal hetzelfde bedrag zouden moeten geven? Ik bedacht ook dat we twee kinderen hebben en dat hun economische mogelijkheden een paar jaar geleden misschien niet hetzelfde waren, maar ik vind toch dat dit niet juist is: heb ik het mis?".
De meningen van mensen kwamen in grote aantallen binnen en er was een duidelijke kloof tussen degenen die het met deze moeder eens waren en degenen die dat juist niet waren.
Goed of fout? Dit is wat mensen zeiden
Voor webgebruikers ligt de reden ergens tussenin. Velen zeiden zelfs verrast te zijn door haar bewering: ze had moeten bedanken zonder dezelfde behandeling te eisen. Anderen bekenden net zo verbouwereerd te zijn door de ongelijke behandeling tussen de kleinkinderen. Maar dit zijn dingen die gebeuren, vooral in grote families, en we kunnen zeker niet verwachten dat dit niet het geval is. Het zou mooi zijn als er geen verschillen zouden zijn, vooral als het om zulke duidelijke verschillen gaat, en dat kleinkinderen, kinderen en alle familieleden op dezelfde manier zouden worden behandeld als anderen, maar we weten heel goed dat dit onmogelijk is.
Verschillen zijn er en zullen er altijd zijn, we zien het dag in dag uit, maar misschien moeten we leren de dingen met sereniteit te zien, om er geen naar gevoel over te hebben en niet te lijden onder bepaald gedrag.
Heb je je ooit in een soortgelijke situatie bevonden en zo ja, hoe heb je je gedragen? Heeft deze moeder ongelijk als ze denkt dat het onrecht is jegens haar kinderen of overdrijft ze?
