Verlegenheid bij kinderen: dit zijn de oorzaken en zo ga je ermee om
Verlegenheid is een karakteraspect dat veel mensen delen. Het betekent niet dat verlegenheid verkeerd is; deze aanleg heeft ook zijn sterke punten, maar het zou raadzaam zijn om de redenen te begrijpen die iemand ertoe brengen verlegen te zijn en wat gedaan kan worden om te voorkomen dat dit belemmerd is.
Deze kwestie betreft vooral kinderen – ook omdat we weten dat zij op een dag verlegen volwassenen zullen zijn – en de kwestie van verlegenheid moet diepgaand worden onderzocht wanneer ze nog “buigzaam” zijn en er iets kan worden gedaan om bepaalde houdingen te elimineren. Laten we eens kijken.
Wat veroorzaakt verlegenheid bij kinderen?
Verlegenheid is een kenmerk dat veel mensen gemeen hebben en komt in de meest uiteenlopende situaties naar voren: van werk tot samenzijn en welke andere omstandigheid dan ook. Voordat echter een volwassene ermee werd onderscheiden, karakteriseerde deze eigenaardigheid een kind en de redenen waarom dit ontstond kunnen talrijk zijn.
- Karakter. Een kind dat een onderdanig, gevoelig en niet ondernemend karakter heeft, zal zeer waarschijnlijk verlegenheid ontwikkelen. Het gebrek aan “lef” en het gevoel altijd aan de zijlijn te moeten staan, helpen niet en kunnen leiden tot meer teruggetrokken gedrag. Het kan gebeuren dat een soortgelijke aanleg ook voortkomt uit het gebrek aan sociale interacties, vooral in een initiële vormingsfase, waarbij het kind een nogal eenzaam en daardoor verlegen karakter ontwikkelt.
- Familie. Vaak is het het gezin dat een fundamentele rol speelt bij het al dan niet ontstaan van verlegenheid bij de kleintjes. Het kan in de eerste plaats een kwestie van genetica zijn, waarbij kinderen de kenmerken van één ouder of van beide erven, maar in de meeste gevallen zijn het relaties die hun groei in grote mate beïnvloeden. Weinig diepgaande relaties met vader en moeder, conflicten met broers en zussen, situaties waarin zij vermoedelijk in het middelpunt van de negatieve aandacht zijn geplaatst: het zijn allemaal momenten waarop het zelfbeeld van het kind wordt gedestabiliseerd, waardoor er ruimte ontstaat voor onzekerheid en verlegenheid.
Wat zijn de manieren zodat kinderen van hun verlegenheid afkomen?
Josh Hinds/Flickr - Not the actual photo
Deze en vele andere redenen kunnen aan de basis liggen van verlegenheid, en zoals al vermeld zijn het de ouders die een fundamentele rol spelen in het leven van hun kinderen. Uiteraard gaat het niet alleen om opvoeding, maar ook om een voorbeeld dat ertoe kan leiden dat ze meer zelfvertrouwen krijgen. Dit betekent niet dat goed gedrag mag ontbreken, maar we weten heel goed hoe volwassenen perfect lijken en bijna superhelden zijn in de ogen van de kleintjes. Daarom zijn dus hun gedrag, de manier waarop ze omgaan in de samenleving, hoe ze dingen oplossen en dag in dag uit jongleren allemaal input voor kinderen: ze zullen zich vrijwel zeker zoals hun rolmodellen gedragen.
We moeten daarom heel voorzichtig zijn met hoe we handelen en met het voorbeeld dat we geven.
De rol van volwassenen
In de eerste plaats moet een vader of moeder ervoor zorgen dat hij zijn kind nooit opzettelijk in moeilijkheden brengt. Het is niet aan te raden hem in situaties te brengen waarvan je weet dat hij zeker niet zal praten en zich afzijdig zal houden. Wat wel gedaan kan worden, is de gewoontes geleidelijk te veranderen, zodat hij rustig kan wennen aan het praten met anderen, met hen spelen en zich ermee confronteren.
We hadden het al eerder over het goede voorbeeld geven, en dat kan ook door te praten over momenten waarop wij zelf als kinderen te maken kregen met verlegenheid. We vertellen onze kinderen wat we hebben gedaan, hoe we de situatie hebben opgelost en welke voordelen we eruit hebben gehaald.
De wetenschap dat we niet alleen staan in de strijd tegen verlegenheid is een enorme hulp voor onze kinderen. Als ze begrijpen dat iemand vóór hen dezelfde situatie heeft meegemaakt en erin is geslaagd eruit te komen, zullen ze meer vertrouwen hebben in het volgen van hetzelfde pad om goede resultaten te behalen.
Adviezen van een expert
Langzaam vinden ze hun weg en merk je het grote verschil met voorgaande periodes. Maar als dit niet gebeurt en de verlegenheid blijft, zodat het voor het kind bijna onmogelijk is om het huis te verlaten en zelfs op school sociale relaties te onderhouden, is het altijd raadzaam om een deskundige op dit gebied te raadplegen. Een competent persoon die de zaak kan analyseren en het beste te volgen traject kan aanbevelen.
Heb jij je ook in deze situatie bevonden? Zo ja, hoe ben je omgegaan met de verlegenheid van je kind?
